ناسا به تازگی گزارشی را منتشر کرده که حاوی دستورالعملهایی برای مقابله با خطر احتمالی برخورد شهاب سنگ به زمین است.
احتمال برخورد شهاب سنگ های بزرگ به کره زمین، بسیار ناچیز است؛ اما پیامدهای مخرب چنین حوادثی، ناسا را بر آن داشته است که این موضوع را جدی بگیرد. به همین منظور این سازمان، گزارشی مبسوط و ۲۰ صفحهای را منتشر کرده که در آن اقدامات لازم الاجرای دولت فدرال امریکا تا یک دهه آینده، برای مواجهه با هرگونه تهدید ناشی از اجرام آسمانی نزدیک به زمین (NEO)، تشریح شده است.
برخورد شهاب سنگ
در فوریه سال ۲۰۱۳، یک شهاب سنگ با قطر ۲۰ متر در چلیابینسک روسیه فرود آمد که انرژی تخلیه شده از این حادثه را، ۳۰ برابر بزرگتر از بمب اتمی منفجر شده در هیروشیما طی جنگ جهانی دوم تخمین زدهاند. هر چند این شهاب سنگ در ارتفاع بالا و پیش از برخورد به سطح زمین، منفجر شد؛ اما موج انرژی آن به حدی بود که به ساختمانهای زیادی خسارت وارد کرد و هزاران نفر با خرده شیشههای به پرواز درآمده در اثر شکستن پنجرهها، مجروح شدند.
این حادثه به نوبه خود مخرب بود اما در سال ۱۹۰۸، یک شهاب سنگ بزرگتر با قطر تقریبی ۴۰ تا ۶۰ متر، بر فراز دشت تانگوسکا در سیبری روسیه منفجر شد و با نیرویی معادل ۵ تا ۱۰ مگاتن تی ان تی، منطقهای به وسعت ۲۰۰۰ کیلومتر مربع را عاری از پوشش گیاهی کرد.
همچنین بخوانید:
بزرگترین شهاب سنگ های کشف شده بر روی زمین
حیات در کره زمین با برخورد شهاب سنگ های ۱۴۰ متری، تهدید خواهد شد
چیزی که موجبات نگرانی کارشناسان این حوزه را پدید آورده، این است که بزرگی این دو حادثه در قیاس با آنچه که میتواند رخ دهد، بسیار ناچیز بوده است. بر اساس اعلام ناسا، برخورد شهاب سنگ به زمین در صورتی که قطر ۱۴۰ متری داشته باشد، نیرویی به اندازه انفجار ۶۰ مگاتن تی ان تی ایجاد خواهد کرد و پیامدهای چنین برخوردی، کمتر از آنچه که احتمالا دایناسورها شاهد بودهاند نیست.
در همین راستا، کنگره امریکا در سال ۲۰۰۵ ماموریتی را به ناسا محول کرد که شامل شناسایی موقعیت حداقل ۹۰ درصد از انواع NEO با قطر ۱۴۰ متر یا بیشتر میشد. یک NEO در واقع دنباله دار، شهاب سنگ یا سیارکی است که خط سیر آن از مجاورت مدار زمین میگذرد. اما متاسفانه تلاشها تا سال ۲۰۱۷ آنطور که انتظار میرفت ثمر نداد و برآورد میشود ناسا تا سال ۲۰۳۳ تنها موفق به یافتن موقعیت نیمی از این اجرام ۱۴۰ متری در فضا شود.
برخورد شهاب سنگ
حالا به منظور تقویت این پروژه، ناسا در همکاری با چند نهاد دیگر امریکایی از جمله سازمان مدیریت امور اضطراری و دفتر سیاستگذاری علوم و تکنولوژی، یک «برنامه عملیاتی و استراتژی مواجهه با اجرام آسمانی نزدیک به زمین» را تدوین و منتشر کرده است. این برنامه، اولویت طرحهای قابل اجرا در طول یک دهه آینده، به منظور کسب آمادگی لازم در برابر برخورد احتمالی یک شهاب سنگ به زمین را شامل میشود و روی پنج مورد زیر تاکید کرده است.
تشدید اقدامات موثر در شناسایی و ردگیری انواع NEO، به طوری که با کار روی اجرام بزرگتر آغاز شود و به اجرام کوچکتر ختم گردد. این شامل تحلیل دادههای طیفنگاری و راداری، توسعه تکنولوژیها و تکنیکهای آنالیز جدید و همکاری نزدیک نهادهای ذیربط با یکدیگر میشود.
بهبود فرآیند مدلسازی از خط سیر شهاب سنگ ها به منظور پیشبینی دقیقتر احتمال اصابت آنها با کره زمین، مکان وقوع برخورد، شدت خسارت وارده و گزینههای موجود برای پیشگیری از حادثه یا به حداقل رساندن پیامدهای آن.
توسعه تکنولوژیها و تکنیکهای جدید برای منحرف کردن اجرام آسمانی، پیش از نزدیک شدن به زمین یا منهدم ساختن آنها در صورت لزوم.
تحکیم همکاریهای بینالمللی در مقوله مواجهه با NEO از طریق آگاهسازی عمومی درباره تهدیدات ناشی از این اجرام، مشارکت در ایجاد زیرساختهایی برای رصد و مدلسازی از آنها و تدارک برنامههای مشترک به منظور نشان دادن واکنش مناسب، پیش از هرگونه حادثهی در شُرف وقوع.
ایجاد پروتکلها و پروسههای اضطراری برای مواجهه با پیامدهای ناشی از برخورد شهاب سنگ به زمین. این شامل بهبود ارتباطات، فرآیند تصمیم سازی و تصمیم گیری، ارزیابی، و برنامههایی به منظور کاستن از خسارات وارده میشود.
به گفته «لیندلی جانسون» یکی از مقامات ارشد ناسا:
ما در حال حاضر نیز چه از نظر علمی و چه از نظر فنی و عملیاتی، امکانات و توانایی لازم را در کشور برای جلوگیری از برخورد شهاب سنگ به زمین داریم.
جانسون، به مرحله اجرا درآمدن برنامه ارائه شده از سوی ناسا را، راهی موثر برای افزایش آمادگی و مشارکت بینالمللی در این زمینه توصیف کرده است.
https://gadgetnews.net
دیدگاهها بسته شدهاند.