دو سال پیش، آندرس هلستراپ پس از انجام چتربازی نزدیک هدمارک نروژ، فیلمی که با دو دوربین متصل به کلاهش گرفته شده بود را تماشا کرد و در آن تکه سنگی را دید که داشت از کنارش در آسمان می گذشت. وی این ویدیو را به کارشناسان نشان داد و آنان دریافتند که وی صحنه ی “پرواز تاریک” یک شهابسنگ را ثبت کرده– هنگامی که شهاب سرعتش در اثر برخورد با هوا کند می شود و به دلیل خنک شدن، دیگر نمی سوزد و نوری ندارد.
تصویری که از همگذاری نماهای شهاب در حال افتادن درست شده.
اخترفیزیکدان نروژی، پل برِک در گفتگوی تویتری با یونیورس تودی این موضوع را تایید کرد: «من عضو گروه جستجویی بودم که تلاش داشتند این شهاب سنگ را پیدا کنند، و این راز را تا دو سال نگه داشتم. از آنجا که جستجوی این شهابسنگ تاکنون نتیجه نداده، ماجرای هلستراپ و ویدیویش به امید آن که افراد بیشتری برای جستجو به آن ها بپیوندند منتشر می شود.»
هلستراپ نیز در ایمیلی به یونیورس تودی گفت: «پنهان کردن این موضوع به عنوان یک راز کمی سخت بود. ولی همه رازنگهدار بودند و به ما کمک کردند.»
ویدیوی هلستراپ را اینجا می بینید که تکه سنگ در آن ۲۰ برابر بزرگنمایی شده:
در ویدیوی پایین، دور کندتر این ماجرا نشان داده شده.
هلستراپ پس از گرفتن مشاوره از کارشناسان موزه ی زمین شناسی اسلو، مرکز فضایی نروژ و شبکه ی شهابی نروژ، به همراه دوستان، خانواده، و داوطلبان دیگر به جستجو پرداخت و تلاش های بسیاری برای یافتن جای افتادن شهابسنگ انجام دادند.
هلستراپ می گوید: «این شهابسنگ بی شک در جایی پنهان شده. اینجا جنگلی هست با جاهای گوناگون بسیار که یک تکه سنگ می تواند به آسانی در آن ها ناپدید شود. حتی اگر جاهایی با امکان جستجوی ساده هم باشد، باز هم یک رودخانه داریم با چند نقطه ی باتلاقی و کلی چمنزار با چمن های بلند. بنابراین بهترین شانس برای یافتن، جستجو در بهار است. هر چند ما بسیار امیدواریم!»
یافتن این سنگ می تواند امکان این را فراهم کند که شهاب بودن سنگ درون فیلم هلستراپ به راستی و قطعا تایید شود. و در واقع، [تنها] خود هلستراپ است که شاید هنوز شکی در این باره داشته باشد؛ کارشناسان که از بابت شهاب بودن آن تردیدی ندارند.
زمین شناس هانس آموندسن در بنگاه سخن پراکنی نروژی NRK گفت: «هیچ چیز دیگری نمی تواند باشد. شکل آن شکل معمول یک شهاب است: یک سمت آن دارای سطح شکسته ی تازه است و سمت دیگرش سطحی گرد دارد.» وی افزوده که این شهابسنگ می توانسته بخشی از یک سنگ بزرگ تر بوده که احتمالا در بلندای ۲۰ کیلومتری بالای سر هلستراپ ترکیده بوده است.
اگر این سنگ به هلستراپ یا چتربازی که همراهش بود می خورد چه می شد؟
آموندسن می گوید می توانست او را به دو نیم کند: «تصور کنید یک سنگ ۵ کیلویی با سرعت ۳۰۰ کیلومتر بر ساعت به قفسه ی سینه‌تان بخورد. این به خوبی می توانست یک رخداد نیازمند بررسی را پدید آورد.»
این یک ماجرای بی همتاست زیرا نخستین بارست که یک شهاب در زمان پرواز تاریک بر روی فیلم ثبت می شود.
مورتن بیلت که یک کارشناس شهابسنگ است می گوید: «تاکنون بارها از آتشگوی هایی که وارد جو شده اند فیلم گرفته شده. این مورد بی مانند است زیرا هنگامی فیلمبرداری شده که شهاب در حال حرکت به اصطلاح “پرواز تاریک” بوده- زمانی که سوختنش به پایان رسیده بود. چنین کاری هرگز تاکنون انجام نشده بوده و بنابراین یک رویداد تازه و هیجان انگیز است.»
http://www.1star7sky.com
دیدگاه‌ها بسته شده‌اند.