کشف نوع جدیدی از شهاب سنگ در سوئد

یک سنگ فضایی باستانی در معدن سنگی در سوئد کشف شده است. این سنگ، نوعی شهاب سنگ می باشد که پیش از این هرگز روی زمین مشاهده نشده بود و احتمالاً باقی مانده تصادم عظیم سیارکی است که ۴۷۰ میلیون سال قبل از این رخ داده و نخاله هایش روانه زمین شده است.
شهاب سنگی که در معدن سنگی در سوئد کشف شده است از سایر همتایان خود متمایز و متفاوت است. به نظر می رسد این شهاب سنگ یادگاری از تصادم بسیار عظیمی است که ۴۷۰ میلیون سال قبل از این در کمربند شهاب سنگی رخ داده است و نخاله هایش طی دوره اردویسین به زمین فرستاده شده است. در تصویر فوق شهاب سنگ سیاه “فسیل شده” در دل سنگی در معدن سنگ حفظ شده است.
دانشمندان نتایج یافته های خود را به تاریخ ۱۴ ژوئن در ژورنال Nature Communications گزارش دادند.
به گفته کینگ ژو یین استاد شیمی زمین و علوم سیاره ای در دانشگاه کالیفرنیا دیویس: “تاکنون بیش از ۵۰ هزار شهاب سنگ مربوط به تمامِ مدت تمدن بشری را کشف کرده ایم و پیش از این هرگز شهاب سنگی مانند این را ندیده بودیم. کشف نوع جدیدی از شهاب سنگ بسیار بسیار جالب است.”
شهاب سنگ جدید Ost 65 نامیده شده است و ظاهراً عضوی از تصادم عظیم شهاب سنگی بوده که ۴۷۰ میلیون سال قبل از این رخ داده است. این تصادم نخاله هایی را در فضا منتشر کرده که حدود یک میلیون سال بعد از واقعه اصلی به زمین رسیدند و ممکن است بر تنوع زیستی عظیم طی دوره اردویسین هم اثر گذاشته باشند. یکی از اجرامی که در این تصادم نقش داشته است را به خوبی می شناسیم که عبارت است از منبع L-chondrites، که همچنان رایج ترین نوع شهاب سنگ می باشد. اما هویت جرمی که با آن برخورد کرده بود تا همین اواخر مشخص نبود.

Ost 65 را در معدن سنگی در سوئد کشف کردند که منبع بیش از ۱۰۰ شهاب سنگ فسیلی می باشد. این شهاب سنگ که کمتر از ۴ اینچ عرض دارد همانند «نان شیرینی» به نظر می رسد که داخل لایه بکری از سنگ آهکِ صورتیِ غنی از فسیل جا خوش کرده است. صخره Ost 65 را به این دلیل شهاب سنگ فسیلی می نامند که صخره اصلی آن تقریباً تماماً دستخوش تغییر شده است مگر از نظر چند ماده معدنی مقاومش مثل کرومیت و اسپینل. تحلیل ایزوتوپ های کرومیوم و اکسیژن موجود در مواد معدنی باقی مانده به محققان امکان داد تا اینگونه نتیجه گیری کنند که شهاب سنگ Ost 65 به لحاظ شیمیایی متمایز از هر نوع شهاب سنگ شناخته شده ای می باشد.
با اندازه گیری میزان قرارگیری Ost 65 در معرض تشعشعات کیهانی، تیم محققان دریافتند که این شهاب سنگ حدود یک میلیون سال در فضا سفر کرده است تا در نهایت ۴۷۰ میلیون سال قبل به زمین رسیده است. تایم لاین مزبور با شهاب سنگ های L-chondrite که در معدن سنگ یافت می شوند هماهنگی دارد و باعث شده تا نویسندگان بدین نتیجه برسند که صخره مزبور بخشی از جرم دیگری حاصل تصادم اردویسین می باشد.

جرم اصلی احتمالاً طی تصادم از بین رفته است اما این امکان هم وجود دارد که باقی مانده هایش هنوز در فضا باشند.

امکان اثرگذاری شهاب سنگ ها بر تکامل
عقیده محققان بر آنست که در قیاس با امروزه، در دوره اردویسین تعداد شهاب سنگ هایی که به زمین برخورد می کردند ۱۰۰ برابر بیشتر بوده است، دلیل مسئله مزبور هم تصادم عظیم رخ داده در کمربند شهاب سنگی می باشد. باران شهاب سنگ ها شاید شرایط زیست محیطی جدید را برای ارگانیسم ها در اختیار قرار گذاشته باشند به این ترتیب که هم تنوع و هم پیچیدگی زندگی بر سطح زمین را موجب شده باشند.
به گفته یین: “تصور من بر آنست که مسئله مزبور حاکی از ارتباط به هم پیوسته کل منظومه شمسی در زمان و فضا می باشد، تصادم اتفاقی که ۴۷۰ میلیون سال قبل از این در کمربند شهاب سنگی رخ داد شاید مسیر تکاملی گونه ها را بر روی زمین نقش زده باشد.”

مطالعه مزبور توسط بیرگر اشمیتز از دانشگاه لوند سوئد هدایت شده است. یین از دانشگاه کالیفرنیا به همره متیو سان بورن همکار دانشجوی فوق دکتری، اندازه گیری دقیق از کومیوم را در دانه های معدنی ریز درون شهاب سنگ انجام داده است. محققان دانشگاه هاوایی در هانوآ ایزوتوپ های اکسیژن را تحلیل کردند.
یافته های جدید گمانه زنی ها را تقویت می کند مبنی بر اینکه شهاب سنگ اخیرِ فروافتاده بر زمین نماینده طیف کل صخره هایی که در منظومه شمسی سرگردان هستند نمی باشد. به گفته یین: پتانسیل شناخت دقیق تر تاریخچه منظومه شمسی با جمع آوری تکه های شهاب سنگی که در صخره های باستانی زمین حفظ شده اند وجود دارد. یین می گوید: “اگر بتوانیم بازهم به عقب تر بازگردیم شاید در نهایت برخی از بلوک های سازنده زمین را پیدا کنیم.”
هزینه این تحقیق توسط ناسا، دفتر رییس جمهور دانشگاه کالیفرنیا و گرانت پیشرفته شورای تحقیق اروپایی فراهم شده است.
http://kooy.ir