برخی بر این باورند که سیارکها، منشأ اصلی شهابسنگها هستند. اما برخی اخترشناسان نظریه دیگری را با نام «اشیای شهابسنگی مادر» مطرح کردهاند و شهابسنگهای امروزی را به بقایای آنها نسبت دادهاند.
اعزام کپسول یک تنی ایران به فضا
شهاب باران امشب در آسمان ایران
۱۰ حقیقت جالب درباره جواهر منظومه شمسی
حقایق جالب درباره سیاره سرخ
دانشمندان افزایش ۴برابری تاریخ حیات روی زمین
پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- محمدرضا دستورانی- بیشتر شهابوارهها پس از ورود به جو زمین، بهدلیل سرعت بسیار و گرمای ناشی از اصطکاک با مولکولهای هوا، گرم میشوند و در نتیجه میسوزند. این اجسام بهدلیل سوختن شدید، ردی از نور از خود برجای میگذارند که شهاب نام دارد. اما شهابسنگ آن بخشی از شهابواره است که پس از ورود به جو یا اتمسفر زمین، در برابر فشار و حرارت آن دوام آورده و به سطح زمین میرسند. بیشتر شهابوارهها اجرامی جامد و کوچک هستند که چگالی کمی دارند و اندکی پس از ورود به جو به آسانی خرد و متلاشی میشوند.
شهابسنگها بیشتر از سنگ و فلز تشکیل شدهاند. این اجرام هنگامی که وارد جو زمین میشوند بهدلیل قطر زیادشان از جو میگذرند و پس از برخورد به زمین، دهانهها و عوارض گوناگونی را از خود برجای میگذارند. دهانه بارینجر در آریزونا و دهانه وردفورت در آفریقای جنوبی نمونههایی از این پدیدههاست. با بررسی شهابسنگها میتوان به سن زمین، منظومه شمسی و همچنین ترکیب شیمیایی اجزای تشکیلدهنده آنها پی برد و حتی فرایندهایی را که به تشکیل این سیارات و حتی تشکیل هسته و پوسته و فرایند مهمی چون تشکیل حیات منجر میشود، به دقت بررسی کرد. با بررسی شهابسنگهای فلزی (آهنی) و پژوهشهای لرزهنگاری بود که دانشمندان ترکیب تقریبی هسته زمین را تعیین کردند.
انواع شهابسنگها
شاید بتوان برخی از شهابسنگها را در زمان سقوط، مشاهده و بقایای آن را پس از برخورد با زمین یافت. این دسته از شهابسنگها «Meteorite Fall» یا «شهابسنگهای تازه سقوطکرده» نام دارند. اما شهابسنگهایی هم هستند که در زمانهای گذشته سقوط کرده بودند یا در مکانی سقوط کردند که کسی سقوط آنها را ندید و بعدها پیدا شدند. این دسته از شهابسنگها را «Meteorite Find» یا «شهابسنگهای یافتشده» مینامند.
تفاوت این دودسته در زمان اکتشاف و جمعآوری آنهاست؛ «شهابسنگهای یافتشده» ممکن است در اطراف دهانههای برخوردی یا در نتیجه جستوجوهای پراکنده یافت شوند. نکته مهم در مورد این دسته از شهابسنگها این است که اینها در گذر زمان دستخوش فرسایشهای ناشی از باد، آب و بارشها میشوند. این پدیده علاوهبر اینکه چهره و ظاهر آنها را تغییر میدهد و پیداکردنشان را مشکلتر میکند، آنها را دچار هوازدگی میکند.
شهابسنگها را براساس مقدار هوازدگی در شش دسته استاندارد بین W٠ (بدون تغییر) تا W۶ (بیشترین تغییرات) طبقهبندی میکنند. اگر شهابسنگی در اثر پدیدههای محیطی دچار تغییرهای فیزیکی و شیمیایی شود، از ارزش علمی آنها کاسته میشود. اما از آنجایی که «شهابسنگهای تازه سقوطکرده»، عمر زمینی بسیار کمی دارند و هنوز دچار تغییرات چندانی نشدهاند، اطلاعات بیشتری دارند و برای دانشمندان مهمترند.
دیدگاهها بسته شدهاند.