آشنایی با روشهای پرورش صدف مروارید ساز لب سیاه

مدیر فروش خرداد 19, 1393 دیدگاه‌ها برای آشنایی با روشهای پرورش صدف مروارید ساز لب سیاه بسته هستند
آشنایی با روشهای پرورش صدف مروارید ساز لب سیاه

صدف مروارید ساز لب سیاه یک گونه با اهمیت است که در منطقه اقیانوس هند وجود دارد و به دلیل پوسته زیبایی که دارای یک خط شفاف و پوشش رنگین کمانی می باشد، از دیگر گونه ها متمایز است. در قدیم از پوسته زیبای این صدف برای ساختن و تزئین جواهر استفاده می شد. همچنین در ابزارهایی همچون قلاب ماهیگیری و چاقو مورد استفاده قرار می گرفت. با پیدایش تجارت بین المللی و ارتباط با غرب تقاضا برای خرید پوسته این گونه صدف به سرعت افزایش یافت. موارد استفاده آن هم برای تولید دکمه ها و لوازم زینتی بود که برای مردم محبوبیت زیادی داشت. از این رو براثر صید بی رویه و مواجه شدن با تقاضای خارجی ، بسیاری از مناطق ساحلی از صدف لب سیاه خالی شد. در نتیجه خیلی از مناطق اقیانوس هند امروزه جمعیت خیلی کمی از صدفهای لب سیاه دارد.مروارید ها به طور طبیعی زمانی که خرده ریزه خارجی در داخل آنها برود به وجود می آیند، که این شی معمولاً یک تکه کوچک از دانه سنگ یا شن است. برای از بین بردن این ذرات، صدفها یک لایه براق رنگین کمانی در اطراف خرده ریزه ها رها می کنند که مروارید درست می شود. مروارید طبیعی بسیار نادراست. (از هر ۲۰۰۰ صدف ۱ عدد) و معمولاً کوچک و به شکل نامنظم می باشد. به دلیل ارزش زیاد مروارید، پژوهشگران در سالهای دهه۱۹۰۰ راهی برای کاشت یک هسته در صدف (هسته گذاری) پیدا کردند تا مروارید گرد و منظم تولید کنند. در حال حاضر صدفها از نظر مروارید ارزش بیشتری دارند تااز نظر پوسته و گوشت داخل صدف تا به فروش برسند. این انقلاب (هسته گذاری) در صنعت مروارید، بر کشت مروارید بیشتر از جمع آوری صدفها تاکید دارد. صنعت پرورش مروارید لب سیاه از پلی نیزای فرانسه در ۱۹۷۶ شروع شد. امروزه این صنعت در پلینزی فرانسه سالانه بیش از ۱۴۰ میلیون دلار درآمد تولید می کند. کشت صدف لب سیاه برای تولید مروارید در جزایر میکرونزی از پتانسیل بالقوه بالایی برخوردار است. پرورش صدف می تواند منبع درآمد خوبی برای خانواده های صیادان در سواحل باشد. برای کشت صدف احتیاج به سرمایه زیادی نیست و آشنایی با فناوری ساده آن بوسیله روستاییان کافی است.
نیازهای محیطی و بیولوژی این موجودزنده
صدفهای لب سیاه از جمله نرمتنان دو کفه ای هستند، یعنی دارای دو پوسته می باشند که خانه و به شکلی محافاظ بدن آنهاست.صدفهای مروارید لب سیاه در اعماق ۴۰ متر و بیشتر زندگی می کندد در اعماق دریا تجمع می کنند. زندگی صدفها با جنس نر بودن شروع می شود و بعد از ۲ تا ۳ سال به جنس ماده تغییر وضعیت می دهند. صدف ماده می تواند میلیونها تخم در آب رها کند که شناور هستند و با اسپرم جنس نر بارور می شوند. بعد تخمها از پوسته خود بیرون می آیند و به مرحله لاروی می رسند که آزادانه در آب باقی می مانند. بین ۲۵ تا ۳۵ روز بعد از مرحله لاروی کم کم به سمت پائین رفته و تبدیل به یک صدف مروارید ساز نوجوان می شوند که به لایه اولیه پوسته می چسبد. صدف مروارید ساز به وسیله فیلتر کردن آب تغذیه می کند و مواد قابل هضم را به دام می اندازد.صدف مروارید ساز لب سیاه در نواحی گرمسیری جزیره های اقیانوس آرام وابسته به ایالات متحده آمریکا پراکنده هستند. درجه حرارت آب بایستی بین ۲۵ تا ۳۵ درجه سانتی گراد باشد و شوری باید بالایppt ۳۳ باقی بماند. صدف لب سیاه می تواند مدتی در گل و لای ته آب مقاومت کند که این امر در تغذیه آنها اثر زیادی می گذارد.
پرورش مروارید:
شروع و ادامه موفق اداره یک مزرعه یکپارچه صدف به طور کلی تعهد و وقت زیادی نیاز دارد. ۲ تا ۴ سال برای بدست آوردن اولین نتیجه تولید مروارید لازم است و پرورش دهندگان باید از سرمایه کافی برخوردار باشند تا بتواند مزرعه را در این مدت در وضعیت مناسبی برخوردار باشند.
انتخاب محل:
انتخاب محل مناسب برای راه اندازی مزرعه تعیین کننده است و انتخاب سایتهای ضعیف ممکن است باعث رشد آهسته، مرگ و میر یا بیماری در صدفها شود و یا مرواریدهایی با کیفیت پائین تولید کند. رهنمودهای زیر در زمینه مشخصات یک سایت خوب به شما در انتخاب یک مزرعه خوب کمک می کنند.
کیفیت آب:
برای پرورش صدف مروارید ساز لب سیاه آب بدون آلودگی دریا مورد احتیاج است، بهتر است سایتی را انتخاب کنید که از منابع آلاینده شیمیایی یا انبارهای نفت و مناطق پر جمعیت دور باشد و نزدیک منابع آب شیرین مثل رودخانه ها باشد.
۱- عمق: بهترین عمق از ۲۵ تا ۳۵ متر می باشد.
۲- جریان آب: باید یک ورودی باریک آب در نظر گرفته شود که آب تمیز و غذای جدید برای صدف آورده شود. اگر جریان آب زیاد باشد یا حرکت موجی داشته باشد کار در مزرعه سخت می شود وممکن است باعث رشد ضعیف صدفها شود.
۳- امنیت: صدفها ارزش فوق العاده ای دارند. پرورش دهندگان باید محلی را انتخاب کنند که خودشان یا کسی که به او اطمینان زیادی دارند از مزرعه شان به خوبی محافظت کند.
۴- سکوت و آرامش :
پرورش دهندگان با برآورد رفت و آمد قایق های سنگین یا فعالیت ماهیگیری درسایت باید برخورد کنند زیرا آسیب و زیان به وسیله پروانه های قایقها و نخ قلابهای ماهیگیری مزارع را تهدید می کند. پس باید مزارع تا سرحد امکان به دور از رفت و آمد باشند.
بدست آوردن مروارید:
صدفها برای مزرعه از یکی از این سه راه به دست می آیند: جمع آوری وحشی و بزرگسال ، جمع آوری به وسیله موج، هچری جانور، اغلب جمع آوری جانور وحشی زمانی آغاز می شود که مزرعه دار برای اولین بار یک منبع آماده از حیوان برای عمل هسته گذاری بدست آورد. به هر حال جمع آوری نوجوان وحشی ناپایدار است زیرا خارج کردن آنها به سرعت از محل، کاری خسته کننده است. صدفهای وحشی همچنین مرواریدهای کم ارزش تری در سن پائین تولید می کنند نسبت به آنهایی که در مزرعه نگهداری می شوند.
جمع آوری اسپات در مرحله لاروی از آبهای آزاد و مقیم کردن آنها در یک لایه اولیه و آویزان کردن آنها در آب یکی از روشهای معمول برای بدست آوردن مروارید از صدف لب سیاه می باشد که یک روش متداول و ارزان می باشد. مواد مختلفی می توانند برای جمع آوری اسپات صدف استفاده شوند اما پلی اتیلن سیاه ماده ای است که به نظر می رسد بهترین کارائی را دارد. این کار برای این است که بچه ها بتوانند از دست دشمنانشان پنهان شوند. جمع آوران باید آنها را روی طنابهای طولانی ۲-۱ متر در زیر سطح آب بیاویزند.
طنابها باید در عمق ۲۰ تا ۳۰ متر در آب و کمتر از ۳۰ متر از کنار تپه های دریایی باشند برای اینکه توسط ماهیگیران شکار نشوند.صدف مروارید ساز لب سیاه عموماً هر دو سال یکبار در محل اسکانشان تخم ریزی می کنند. اگر پرورش دهندگان از زمان تخم ریزی آگاه باشند ، می توانند دستگاههای جمع آوری کننده را با زمان تخم ریزی منطبق کنند. محل تخم ریزی صدف لب سیاه به خوبی مشاهده می شود اما به طور عادی از این روش کمتر برای بدست آوردن حیوان استفاده می شود. در پایان سال ۱۹۹۹ محل هچری صدف لب سیاه فقط در جزیره ای در اقیانوس آرام بود. بنابراین، این احتمال وجود دارد که پرورش دهنده احتیاج داشته باشد که روشهایی برای جمع آوری اسپات صدفها بدست آورد.ساختمان و طراحی مزرعه:
ساختمان یك مزرعه صدف دارای ساختار ساده ای است كه در آنجا صدفها از ستونی در آب به عمق ۳ تا ۷ متر آویخته می شوند. این عمق از صدفها در مقابل آب وهوای بد مراقبت می كند در صورتی كه برای كارگران قابل دسترس است. برای ساختن مزرعه پرورش صدف از سه روش استفاده می شود طنابهای بلند، الوار قایق و پایه های زیر آب، پرورش دهنده ها باید یك روش را كه ارزانترین و مناسبترین روش می باشد برای سایت خودشان انتخاب كنند. بیشتر پرورش دهندگان صدف لب سیاه از روش طنابهای بلند استفاده می كنند كه دارای طنابهای قوی و معلق در عمق مطلوب در آب هستند و دارای جسم شناور روی آب می باشند. جسم شناور همچنین طنابها را در یك خط نگه می دارد. طنابها ارزان هستند واستفاده و نصب آنها آسان است و بسته به شرایط مرداب و شرایط كشت در تمام نواحی اقیانوس آرام وجود دارند.
الوار قایقی معمولاً در بعضی از مناطق به كار می روند زیرا جسم شناور آنها در سطح آب است. معمولاً آنها از شبكه ها یا شناورهای زیاد، یا از چوب بامبو یا چوبهایی كه با هم طناب پیچ شده اند، ساخته می شوند. این دسته های الوار قایقی برای بخش هایی در ایالات متحده و جزیره های وابسته به اقیانوس آرام مناسب است. این سیستم خوب است ولی در واقع از روش طناب كشی گرانتر است و شاید بتواند صدفها را از اینكه بیمار بشوند، نگهداری كند روش پایه ها معمولاً برای مناطق كم عمق مناسب است و در پلی نیزای فرانسه برای نگهداری صدفها بعد از رده بندی و نرسری استفاده می شود.انتخاب روش آویزان بودن درمزرعه برای ساختار كشت مهم است. صدف نوجوان معمولاً در تورهایی نزدیك فانوس دریایی در جعبه هایی (شكل ۵) یا كیفهایی با سوراخهای تور مانند تا زمانی كه طول آنها به cm۱۰ برسد، قرار دارند. در این زمان آنها می توانند به جعبه ها (شكل ۵) یا به گردونه تصبیح مانند (شكل ۶) انتقال داده شوند، یك چیپلت، یك قاب سیم با یك مجموعه جیبهای توری است كه صدفها در آن به صورت فردی قرار گرفته شده است. چیپلتها طنابهایی هستند كه صدفها در طول آنها توسط یك سیم آویزان شده اند و توسط یك سوراخ در لولای پوسته محكم شده اند. چیپلتها معمولاً ارزانتر از جعبه ها هستند اما گاهی اوقات صدفها از داخل چیپلتها گم می شوند، زیرا سیمهای ارتباطی آنها پاره می شود.
نحوه تولید مثل:
مراحل پیوند زدن یكی از گرانترین و بحرانی ترین مراحل كشت صدف است. در پیوند زدن كه آن را Seeding می گویند، یك دوره یا هسته در صدف جای داده می شود كه تولید مروارید بكند این كار مهم توسط یك كارشناس ماهر انجام می شود كه او باید به وسیله پرورش دهنده استخدام شده باشد تكنسین، اول یك صدف انتخاب می كند و آن را برای تولید مروارید بر می دارد.پوسته داخلی ، خیلی كوچك به اندازه ۲ میلی متر به صورت مربع، شكاف داده می شود. یك قسمت از پوسته داخل گناد صدف میان شكاف كوچك كه به وسیله تكنسین ایجاد شده بود قرار می گیرد. این گناد صدف داخل شكاف فشار داده می شود تا بوسیله صدف لمس شود. اگر تكنسین این كار را درست انجام دهد، ترشحات در اطراف آن گناد انجام می شود و در اطراف آن یك لایه تشكیل می شود كه این لایه كم كم تبدیل به مروارید خواهد شد. از زمان هسته گذاری تا تولید مروارید ۱۸ تا ۲۴ ماه طول می كشد و ضخامت آن ۲ تا ۳ میلی متر می شود البته ۱۰% از صدفها بعد از هسته گذاری می میرند و ۲۰% آنها هسته را پس می زنند اگر درصد، بیشتر از این باشد یعنی یا تكنسین كار خود را درست انجام نداده است ویا از شروع بیماری خبر می دهد.صدفهایی كه هسته را نپذیرفته اند هنوز مقداری ارزش دارند. باقیمانده پیوند و بافت درون صدف یك مروارید نامنظم به نام Keshi درست می كند. در همان زمان مروارید ها برای فروش به جواهر فروشی برده می شوند.تكنسین ها برای كارشان تقاضای حقوق بالا دارند. اما اگر آنها خوب باشند ، كار آنها نتایج بسیار بالائی برای مزرعه خواهد داشت. علاوه بر این، حقوقشان برای اتاق و یك تخته كه در مزرعه با آن كار می كنند و یك سكو كه برای كارشان مورد نیاز است، استفاده می شود.معمولاً انبار روی دریا نزدیك مزرعه ساخته می شود كه صدف برای هسته گذاری به آنجا آورده می شوند این انبار باید در جایی كه محكم باشد و از بادهای قوی در امان باشد، ساخته شود.اگر چه استخدام كردن یك تكنسین هسته گذار گران است، ولی سودی كه عاید می شود خیلی بالاتراز اجرت یك تكنسین خوب است . حقوق خوب تكنسین را تشویق می كند كه بهترین كار ممكن را درهسته گذاری انجام دهد. اگر كار تكنسین ها تضمین شده باشد، آنها فقط در همان یك مزرعه كار می كنند. پرورش دهندگان كوچك می توانند یك تعاونی تشكیل بدهند و تكنسین ها را برای خدمت به تمام مزارع استخدام كنند.
نگهداری مزرعه:
صدف لب سیاه مخصوصاً بعد از هسته گذاری، جانوران با ارزشی هستند و بنابراین باید به طور صحیح از آنها نگهداری شود. تمام سایتها باید هر ۲ تا ۳ روز یكبار از نظر شكسته بودن یا آسیب دیدن خطها بازدید شوند تعمیرات باید خیلی سریع انجام شود. رسوبهایی كه از جلبكها ، انگلها و بقیه دو كفه ای ها ایجاد می شود به سرعت بر روی پوسته صدف مروارید رسوب می كند. این موضوع اگر اهمیت داده نشود می تواند بر روی تغذیه صدف اثر بگذارد و زیان زیادی را به وجود بیاورد.صدفها باید هر ۴ تا ۶ هفته تمیز شوند مزرعه های بزرگ تمیز كننده های اتوماتیك دارند اما بیشتر مزرعه ها از تمیز كننده های برقی و اسپری كننده های دستی برای برداشتن این رسوبات استفاده می كنند. علاوه بر این طنابهای شناور بر روی آب و صدفها باید در یك زمان مشخص از رسوبات تمیز شوند.صدفهای كوچكتر احتیاج به مراقبت بیشتری دارند آنها باید با دقت از یكدیگر جدا شوند، اگر با هم نگهداری شوند، به صورت یك دسته روی هم انبار می شوند. مزرعه محتوی صدفها باید به دفعات زیاد سركشی شوند تا از دست دشمنان مثل خرچنگها یا حلزونها كه به سرعت آنها را می كشند، در امان باشند.
برداشت:
به دست آوردن مروارید یك تولید مهم از هسته گذاری است زیرا صدفهایی كه این گونه تولید شده اند كیفیت بالائی دارند و می توانند دوباره هسته گذاری شده و مروارید دیگری را تولید كنند. یك تكنسین (اغلب در اولین كاشت) یك شكاف در كیسه صدف درست می كند و صدف را به مزرعه بر می گرداند.
مروارید تشكیل شده آزمایش می شود و اگر از كیفیت بالائی برخوردار باشد، یك هسته جدید بزرگتر در داخل كیسه صدف قرار داده می شود و دوباره صدف به مزرعه برگردانده می شود. صدف می تواند تا ۲ بار هسته گذاری شود، هربار با یك هسته كه نتیجه صدف هسته گذاری شده قبلی می باشد، برای مثال، اگر هسته اول ۵ میلی متر باشد وتولید مروارید ۷ میلی متری كند پس هسته ۷ میلی متری می تواند در آن صدف برای بار دوم كار گذاشته شود، به دلیل بزرگتر بودن اندازه مروارید قیمت بالاتری را برای آنها پیشنهاد می كنند و تولید مرواریدهای بزرگتر با هسته گذاری بزرگتر در مزارع باعث در آمد بیشتری می شود.بازاریابی:
تمام مرواریدها یك نوع بازاریابی نمی شوند، یك مروارید از روی اندازه، رنگ، شكل و چگونگی بازتاب نور (درخشندگی)، قیمت گذاری و بازاریابی می شود. برای یك پرورش دهنده لازم است كه درجه بندی مرواریدها را داشته باشد تا بتواند برای مرواریدهای خودش قیمت مناسبی بگذارد مروارید ها در دسته های A و B و C و یا غیر قابل فروش ( بی ارزش) دسته بندی می شوند. بطور میانگین فقط ۵ تا ۱۰ درصد آنها در دسته A قرار می گیرند. اینها به اندازه ۹۵% در آمد مزرعه می باشد. اگر یك تكنسین خوب در مزرعه باشد از هر ۱۰۰۰ عدد صدف ۸۰۰ عدد مروارید به قیمت بازاری تولید می كند (یعنی ۸۰% ) ، بقیه در اصل بی ارزش هستند.معمولاً مزرعه داران تعداد ۱۰۰ عدد یا بیشتر مروارید را به یك خریدار می فروشند . البته تمام درجه ها در این مرواریدها وجود دارد. خریدار می تواند یك جواهرساز، یك تكنسین هسته گذار مزرعه، یا دستیار تكنسین باشد. در بعضی از مناطق مثل پلی نیزای فرانسه مزایده هایی وجود دارد كه پرورش دهندگان می توانند مرواریدها را در آنجا بفروشند . یك راه دیگر برای فروش مرواریدها، فروش آنها به جواهر فروشان یا عمده فروشان می باشد به هرحال این كار احتیاج دارد كه اطلاعاتی در مورد درجه بندی مروارید داشته باشند.در حال حاضر به حداكثر رساندن سود مزرعه فقط با فروش مروارید مد نظر نمی باشد. پرورش دهندگان از فروش Keshi ، گوشت و پوسته صدف درآمد خود را تكمیل می كنند. پوسته ها می تواند جلا یا صیقل داده شود وبا آن چیزهای زینتی و جواهری مثل قلاب ماهیگیری، گوشواره، گردنبند و آویز گردنبند درست شود.
اقتصاد:
این خیلی مشكل است كه یك بودجه مشخصی برای عملیات یك مزرعه در نظر گرفته شود. زیرا هر مزرعه یك ساختار، موقعیت و اندازه منحصر به فرد دارد و به هر حال تعدادی از عوامل كه توسط یك پرورش دهنده برای مزرعه درنظر گرفته می شود ممكن است از نظر پرورش دهنده دیگر هم مناسب باشد. دوباره این موضوع باید در نظر گرفته شود كه ۲ تا ۴ سال طول می كشد تا مزرعه به بهره برداری برسد و اولین مروارید به وسیله پرورش دهنده تولید شود. هزینه های اصلی كه در عملیات یك مزرعه وجود دارد بدین قرار است:
هزینه های سرمایه ای:
۱-هزینه بدست آوردن مروارید صدف به وسیله جمع آوری ، تخم كشی (هچری) ، تولید یا جمع آوری صدفهای بالغ وحشی.
۲- هزینه تجهیزات و تداركات
۳- هزینه ساختار مزرعه (طناب كشی- الوارها- ستونهای زیر آب – شناورهای روی آب)
۴- هزینه سكوی مخصوص هسته گذاری
۵- هزینه قایق
هزینه های عملیاتی:
۱- كارگر
۲- برق- آب- تلفن- بی سیم
۳- گاز- روغن موتور- بنزین برای وسایل نقلیه و قایقها
۴- هزینه جایگزینی برای تجهیزات و تداركات
۵- هزینه جواز یا اجاره
۶- حق الزحمه تكنسین هسته گذار
۷- مخارج بازاریابی (تبلیغات)
در زیر بعضی از عوامل اصلی تاثیر هزینه ها آمده است:
۱- اندازه مزرعه: عموماً تعداد ۳۰۰۰ صدف مروارید ساز كمترین تعداد مورد نیاز برای سودمند بودن یك مزرعه است. زیرا هزینه ثابت كه بسیار بالاست برای تعداد صدفهای كمتر سوددهی ندارد. اندازه مزرعه همچنین مقدار طنابها و شناورهای روی آب و هزینه حقوق كارگران نیز مدنظر می باشد.
۲- كارگر: تولیدمروارید كار بسیار مشكلی است یك مزرعه پرورشی با ۳۰۰۰ صدف و چندین خط طناب جمع آوری كننده یك كارگر تمام وقت با یك یا دو كارگر نیمه وقت به عنوان دستیار نیاز دارد. پرورش دهنده قبل از اینكه حداقل بعد از ۲ تا ۳ سال به اولین نتیجه برسد و باید یك منبع در آمد داشته باشد كه بتواند پرورش دهنده را به خوبی پشتیبانی كند، به طوری كه وجوه كافی برای استخدام چند كارگر، در طی كار داشته باشند.
۳- تجهیزات، تداركات وتسهیلات: هزینه تجهیزات توسط اندازه مزرعه و به وسیله نوع تسهیلات كه در محل مورد دسترسی است، در نظر گرفته می شود. اغلب پرورش دهندگان نمی توانند به وسیله شریك شدن با پرورش دهندگان دیگر در تجهیزات یا امكانات مثل SCUBA ، ماشینهای فشار، سكوهای هسته گذاری و غیره سود بیشتری ببرند.
۴- محل (موقعیت): كمی دورتر از مزرعه ، محل زندگی پرورش دهنده یا جایگاه قایقها وجود دارد كه هزینه زیادی برای خرید سوخت رساندن به آنجا در بر دارد. همچنین مقدار طنابها، شناورها و لنگرها باید مطابق با نوع سایت انتخاب شود.
۵- منبع اسپات: بعد از جمع آوری اسپاتها یعنی منبع اصلی صدفهای مروارید ساز جوان، آنها به تخمین قیمت با در نظر گرفتن هزینه برای مواد جمع آوری كننده طنابها و سوخت برای سرویس دادن نیاز دارند، اگر اسپاتها از یك محل تخم گذاری (هچری) خریداری شده باشند، این هزینه هم باید در نظر گرفته شود. هر كدام از این روشها كه استفاده می شوند، هزینه ها را بالا می آورد و اندازه هسته گذاری نیز باید محاسبه شود. اسپاتهای جمع آوری شده یا خریداری شده ، هزینه بالایی برای حمل ونقل و رسیدن به سایز هسته گذاری دارند. اگر صدفهای بالغ استفاده شوند، حمل ونقل و هزینه غواصی باید در نظر گرفته شود.
۵- هسته گذاری: استخدام یك تكنسین هسته گذار كه بسیار گران است، یكی از هزینه های بالای پرورش دهنده برای هر مزرعه می باشد. یك تكنسین معمولاً ۳ تا ۴ دلار برای هر هسته گذاری می گیرد یا به عنوان شریك در نتیجه كار سهیم می باشد. هزینه حمل ونقل مسكن و غذای او هم باید به هزینه مزرعه اضافه شود.
۶- هزینه های بازاریابی: فروش مروارید به مراحل طولانی زیاد و پیچیده محلی و سفرهای خارجی ارتباطات و هزینه تبلیغات نیاز دارد. قبل از شروع فروش مرواریدها و قبل از رسیدن به نتیجه باید بودجه ای برای مخارج تنظیم شود كه قیمت مروارید مشخص شود و بهترین خریدار و بهترین قیمت برای مروارید ها پیدا شود.
۷- هزینه های متفرقه: هزینه های مهمی است كه خارج از هزینه هایی كه برای قیمت هرچیز در نظر گرفته شده است، می باشد مثل تعمیرات، مخارج متفرقه، هزینه ارتباطات، مالیات و غیره بدست آوردن اطلاعات بیشتر:این اطلاعات فقط به عنوان اطلاعات اولیه برای مزرعه پرورشی صدفهای مروارید ساز در نظر گرفته شده است. قبل از شروع پرورش این نكته مهم است كه با قسمت صنایع دریایی محلی تماس گرفته شود تا بتوان از كمكهای تخصصی و قانونهای موجود محلی در صنایع دریایی و جمع آوری صدفها و طرفداری آنها از این كارمطمئن شد.
مترجم: مرضیه ناجی – كارشناس تكثیروپرورش سایرآبزیان
http://vista.ir

دیدگاه‌ها بسته شده‌اند.