امروزه بشر تصور میکند برای یافتن سیارههای میزبان حیات یا حتی تمدنهای پیشرفته آماده است، با این حال ممکن است آنها صدها میلیون سال پیش سیاره زمین را دیده باشند. در آن زمان بشری در کار نبود و زمین با خزندگان غولپیکر اشغال شده بود. پژوهشی جدید به بررسی این فرضیه میپردازد که زمین احتمالا در دورهی دایناسورها، شناساییپذیرتر از امروز بود.
در عصر کنونی، انسان علاوه بر جستجوی علائم احتمالی که بهصورت عمدی یا غیرعمدی توسط تمدنهای فرازمینی در فضا منتشر میشوند، در حال جستجوی نوسانهای نوری ستارهها است که ناشی از حرکت سیارههای فراخورشیدی هستند. پس از یافتن سیاره فراخورشیدی میتوان معیارهایی مثل موقعیت قرارگیری آن در منظومه ستارهای را برای بررسی سکونتپذیری آن رصد کرد.
گازهای موجود در جو سیارهها هم طول موجهای نوری مشخصی را مسدود میکنند و با بررسی طیف آنها میتوان به دادههایی از ترکیب شیمیایی سیارهی موردنظر رسید. از آنجا که زمین تنها سیارهی شناختهشدهی میزبان حیات است، عجیب نیست که به جستجوی سیارههایی با ترکیب شیمیایی مشابه سیاره خود برویم. بااینحال پژوهش جدید دانشمندان دانشگاه کرنل نشان میدهد که در وضعیت فعلی احتمالا برای فرازمینیها شناساییپذیر نباشیم.
به گفتهی لیزا کالتنگر، رئیس مؤسسه کارل سیگن، آثار نوری زمین امروزی به الگویی برای شناسایی سیارههای زیستپذیر تبدیل شدهاند؛ اما در زمانهای گذشته این اثر زیستی برجستهتر بود و بهتر علائم حیات را نشان میداد.
منبع:www.zoomit.ir
دیدگاهها بسته شدهاند.