تاکنون فقط دو جرم میان ستاره‌ای به نام‌های اوموآموآ و دنباله دار ۲I / Borisov کشف شده است، اما محققان در برزیل معتقدند که یک گلوله آتشین که در ماه مه بر فراز این کشور پرواز کرد، می‌تواند سومین جرم میان ستاره‌ای باشد.

این مطالعه نشان می‌دهد که تاسواره مجهز به لایت سیل می‌تواند به فضا فرستاده شود و تا زمان شناسایی مدار جرم میان ستاره‌ای در نزدیکی خورشید قرار گیرد. پس از پیدا شدن مدار، مسیر حرکت آن می‌تواند به سمت «پریهلیون» (perihelion) یعنی نزدیکترین نقطه مدار به خورشید تغییر کند تا سرعت مناسب برای رهگیری جرم میان ستاره‌ای را پیدا کند.

این اتفاق در چهار مرحله رخ می‌دهد: زمین تا پریهلیون، ترازبندی مدار جرم میان ستاره‌ای، سرعت گریز اطراف خورشید تا منظومه شمسی، نزدیکی و رهگیری جرم میان ستاره‌ای. سرعت گریز در فیزیک و ستاره‌شناسی به حداقل سرعتی گفته می‌شود که یک جرم باید داشته باشد تا بتواند از چنگ نیروی گرانشی جرم دیگر بگریزد.

سرعت گریز این ماموریت بیش از شش واحد نجومی (AU) در سال یا تقریباً ۵۵۸ میلیون مایل است. فاصله زمین و خورشید یک واحد نجومی یا تقریباً ۹۳ میلیون مایل است. محققان می‌گویند، اگر این یک مأموریت پنج ساله باشد، تاسواره لایت سیل می‌تواند جرم بین ستاره‌ای را گرفته و مورد مطالعه قرار دهد و یک مأموریت ۱۰ ساله نیز می‌تواند نمونه را بازگرداند.