در قرن دوم میلادی، دانشمند یونانی به نام بطلمیوس، تمام دانش اختر شناسی و همه معلومات دیگر زمان خود را در یک مجموعه کتاب، گرد آورد. تصویری که او از جهان به دست داد، به نظام بطلیموسی شهرت یافت. نظام بطلیموسی، تقریبا مدت ۱۳۰۰ سال به صورت تنها نظر پذیرفته جهان در آمد.
در نظام بطلیموسی، ماه، خورشید، ستارگان و سیاره ها، در مدارهای کاملا دایره ای، در حول زمین می گردند. هیچ دلیل علمی برای این تصویر وجود نداشت. فقط با این اندیشه یونانی سازگار بود که دایره، شکلی کامل است. امروزه می دانیم که سیاره ها در مدارهای بیضوی(چیزی چون دایره فشرده شده)حول خورشید می گردند. اما بعضی اختر شناسان یونانی فکر می کردند که مسیر با مدار سیاره ها به دور زمین، واقعا به شکل دایره کامل نمی ماند. بنابراین طرفداران نظام بطلیموسی کوشیدند راهی برای توجیه این واقعیت پیدا کنند.
چیز دیگری هم بود که با مسیر حرکت سیاره ها در آسمان جور در نمی آمد. گاهی به نظر می رسد که سیاره ها اصلا دور زمین نمی گردند، بلکه حرکت قهقرایی می کنند.
نظام بطلیموسی برای توجیه مدار های غیر دایره ای و حرکت خاص بعضی از سیاره ها از قبیل مریخ، از مفهوم دایره مسیر حرکت( اپی سیکل) استفاده می کرد. در این مفهوم سیاره در مدار دایره ای شکل حرکت می کنند، که مرکز آن در محیط دایره ای شکل حرکت می کند، که مرکز آن در محیط دایره ای دیگری می چرخد.
مفهوم دایره مسیر حرکت (اپی سیکل) که نظام بطلیموسی به کار می برد، مفهوم پیچیده ای بود و هیچ دلیل علمی در پس آن وجود نداشت. تنها منظور آن ممکن ساختن توصیف مسیر سیاره ها، به عنوا ن نظام دایره های کامل بود. امروزه ما می دانیم که سیاره ها دور زمین نمی گردند. همچنین می دانیم که هر قدر فاصله سیاره ها از خورشید بیشتر باشد، به همان اندازه مدار آنها بزرگتر است و آهسته تر از سیاره های نزدیک تر به خورشید حرکت می کنند.
معمولا چون زمین و مریخ که بیش از زمین از خورشید فاصله دارد هر دو حول خورشید می گردند، زمین در زمینه ستارگان به مریخ می رسد و از مقابل آن می گذرد در این حال به نظر می رسد که مریخ در زمینه ستارگان از حرکت باز می ایستد و سپس مدتی به عقب می رود، مکث می کند و دوباره مدتی به جلو می رود.
منبع:http://daneshnameh.roshd.ir
دیدگاه‌ها بسته شده‌اند.