با در نظر گرفتن تمام اطلاعات موجود درباره‌ی شرایط عطارد، این سیاره به هیچ‌وجه گزینه‌ی مناسبی برای سکونت انسان نیست. تمام داده‌های موجود از این سیاره گواه این است که زندگی انسان بر روی این سیاره، اگر غیرممکن نباشد، بسیار سخت و دشوار خواهد بود. اما اگر با وجود تمام این دشواری‌ها، روزی صاحب تکنولوژی شویم که بتوانیم پا بر روی این سیاره بگذاریم، چه چیزی را در مقابل خود خواهیم دید؟
نقطه‌ی عطفی که می‌تواند پشتیبان حضور انسان بر روی عطارد باشد، وجود آب یخ‌زده در این سیاره است؛ در قطب شمال عطارد دهانه‌های برخوردی و گودال‌هایی وجود دارند که هیچ‌گاه رنگ نور خورشید را هم به خود ندیده‌اند و در تاریکی مطلق قرار دارند. در سال ۱۹۹۱، رصدگران متوجه شدند که نواحی اطراف قطب شمال عطارد قابلیت بازتاب نور زیادی دارد. با استفاده از این رصدها و داده‌های ماهواره‌ای، حالا ما می‌دانیم که عطارد هم مانند مریخ، در قطب شمال خود از آب یخ‌زده بهره‌مند است. آبی که منبع آن احتمالاً دنباله‌دار یا سیارکی بوده که مدت‌ها قبل به سیاره برخورد کرده است.
منابع آب یخ‌زده در قطب شمال عطارد
نخست به‌نظر می‌رسد وجود همین آب‌های یخ‌زده، می‌تواند امید خوبی باشد که روزی بشر در سطح عطارد، پایگاهی برای خود بنا کند. جایی که از نور مستقیم خورشید در امان باشد و بتواند از یخ‌های قطب شمال عطارد هم به‌عنوان منبعی مناسب برای بقا استفاده کند. اما همان‌طور که قبلاً گفته شد، در مناطقی که نور خورشید به آن‌جا نمی‌تابد، دما تا منفی ۱۸۰ درجه‌ی سلسیوس هم پایین می‌آید و این خود چالش بزرگی برای حضور ما است.
اگر با غلبه بر تمام این مشکلات بر روی سطح عطارد ایستاده باشید و به آسمان نگاه کنید، هیچ ردی از آسمان آبی رنگ، مانند آن‌چه که بر روی زمین می‌بینید، نخواهد بود؛ زیرا اتمسفری در کار نیست تا نور خورشید را پراکنده کند و طول موج آبی را از بقیه طول موج‌ها جدا کند. هم‌چنین از سطح عطارد، اندازه‌ی خورشید به دلیل نزدیکی زیادش به سیاره، ۳ بار بزرگ‌تر از آن‌چیزی است که ما روی زمین شاهدش هستیم؛ درخشندگی خورشید نیز ۷ برابر بیشتر از درخشندگی آن در مقابل زمین است. پس اگر بر روی سطح این سیاره قدم می‌گذارید، به‌هیچ وجه نباید انتظار خورشیدی ملایم و آسمانی آبی رنگ داشته باشید.
یکی از نکات جالب این سیاره، حرکت عجیب خورشید در آسمانش است. در طول یک روز عطارد، خورشید از شرق طلوع می‌کند و تا وسط آسمان به حرکتش ادامه می‌دهد. هنگامی که به میانه‌ی آسمان می‌رسد، اندکی مکث می‌کند و سپس مقداری به عقب برمی‌گردد؛ دوباره متوقف می‌شود و این بار حرکتش به سمت غرب را از سر می‌گیرد تا غروب کند. دلیل این حرکت عجیب، تداخل چرخش وضعی و گردش مداری عطارد است.
با وجود همه‌ی این چالش‌ها و دشواری‌ها، هنوز دانشمندانی هستند که معتقدند شاید در مناطقی از عطارد، این سیاره‌ی بی‌رحم، بتوان پایگاه‌هایی برای حضور انسان بنا کرد. مثلاً در نزدیکی کلاهک‌های یخی قطب شمال و در حاشیه‌ی گودال‌ها! https://iliadmag.com/
دیدگاه‌ها بسته شده‌اند.