پیش‌تر نیز ستاره‌شناسان از وجود یخ آب موجود در سطح ماه آگاه بوده‌اند، اما این یخ‌ها تاکنون تنها در دهانه‌های دره‌های عمیق و سایه دار در سمت دور از خورشید ماه کشف شده بود. این یخ‌ها در سطح ماه می‌توانند به راحتی در معرض تابش شدید خورشید واقع شوند زیرا ماه عملا اتمسفری ندارد و اینکه این یخ‌ها تحت تاثیر این تابش‌ها تبخیر و سپس در سطح فضا پخش نشوند کاملا بعید به نظر می‌رسد. آژانس فضایی ایالات متحده روز دوشنبه در بیانیه‌ای اعلام کرد، مأموریت اخیر رصدخانه استراتوسفریک برای نجوم مادون قرمز ناسا (SOFIA) دقیقاً وجود آب در سطح خورشیدی ماه را تأیید کرده است.
پاول هرتز، مدیر بخش اخترفیزیک در اداره مأموریت‌های علمی در ناسا، در یک کنفرانس مطبوعاتی گفت: “امروز، ما در حال کشف مهمی توسط SOFIA هستیم، بر طبق این کشف، هیدروژن موجود در سطح رو به خورشید ماه در مولکول‌های آب پیدا شده‌اند” “این کشف سوالات جدیدی را در مورد چگونگی ایجاد آب در سطح ماه و چگونگی دوام آن در شرایط شدید نور خورشید بدون وجود اتمسفر در سطح ماه ایجاد می‌کند.”
SOFIA یک رصدخانه هوابرد است که با استفاده از بوئینگ ۷۴۷SP اصلاح شده یک تلسکوپ ۱۰۰ اینچ (۲٫۵ متری) را در ارتفاع ۴۵۰۰۰ پایی سطح اتمسفر وارد می‌کند و سپس در آن منطقه بررسی‌ها را در محدوده طیف الکترومغناطیسی مادون قرمز انجام می دهد. بررسی‌های قبلی وجود هیدروژن در سطح ماه از طریق آبرسانی، نشان داده بود، با این حال، به دلیل اینکه در این روش طیف‌نگاری از مادون قرمز در طول موج ۳ میکرون استفاده می‌شود، محققان قادر به تعیین اینکه آیا این هیدروژن، هیدروژن موجود در H2O (یا همان آب) است یا هیدروژن موجود در OH (هیدروکسیل) که یک ترکیب شیمیایی نزدیک به آب است، نبودند. به نقل از هرتز، بررسی‌های SOFIA که با طول موج ۶ میکرونی صورت گرفت با ”شناسایی اثر انگشت شیمیایی منحصر به مولکول آب” را شناسایی کرد و این امر وجود آب در دهانه Clavius را تأیید می‌کند. علاوه بر این، غلظت‌های مختلف آن از ۱۰۰ تا ۴۱۲ قسمت در میلیون وجود دارد- تقریبا ۱۲ اونس مایع در یک متر مربع از خاک ماه که این غلظت از آب سطح ماه را حدودا ۱۰۰ برابر خشک‌تر از صحرا می‌کند.
کیسی هونیبال، نویسنده اصلی و دارای مدرک فوق دکترای مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا، در بیانیه ای گفت: “بدون جو غلیظ، آب روی سطح رو به خورشید ماه باید در فضا پخش شود” او در ادامه افزود ” اما به نوعی ما شاهد وجود آب در این سمت از ماه هستیم. پس چیزی در حال تولید آب است و چیزی دارد آن را به دام می‌اندازد. “
محققان ناسا در حال حاضر چند ایده در مورد چگونگی تولید این آب دارند. این آب میتواند به داخل میکرو شهاب سنگ‌هایی برسد که به طور مرتب بر روی سطح ماه می‌بارد و در داخل دانه‌های شیشه‌ای به اندازه نوک مداد که در اثر ضربه با سطح ماه ایجاد می‌شود، در برابر شرایط محیطی سخت محافظت شود. یا میتواند این آب خود به خود در سطح ماه ایجاد شده باشد، جایی که هیدروژن وارد شده از طریق باد خورشیدی با مواد معدنی حاوی اکسیژن در سنگ‌های ماه واکنش نشان می‌دهد و هیدروکسیلی ایجاد می‌کند که سپس با تابش خورشید تحت تاثیر اشعه‌های پرانرژی آن به آب تبدیل می‌شود.
ناسا همچنین باید تشخیص دهد که دسترسی به این منابع آب در واقع چقدر آسان خواهد بود. این که آیا اعضای خدمه آرتمیس می توانند به راحتی خاک بالای ماه را استخراج کنند یا آب مایع را استخراج کنند یا مجبور به استخراج آب یخ زده از دهانه‌های حفره‌های ماه هستند (جایی که تابش خورشید به آنجا نمی‌رسد) تفاوت زیادی در برنامه ریزی و اجرای ماموریت‌های ماه آینده ایجاد می‌کند.
ناصیم رنگ والا، دانشمند پروژه SOFIA در بیانیه‌ای در مرکز تحقیقات ایمز ناسا این کشف را اینگونه توضیح می‌دهد” در حقیقت اولین بار بود که SOFIA ماه را بررسی می‌کرد و ما حتی کاملاً مطمئن نبودیم که اطلاعات قابل اعتمادی بدست آورده‌ایم، اما سوالات مربوط به وجود آب در ماه ما را مجبور به آزمایش کرد. “. او در ادامه گفت “این باورنکردنی است که این کشف از همان چیزی که اساساً یک آزمایش بود ، حاصل شد و اکنون که می‌دانیم می‌توانیم این کار را انجام دهیم، در حال برنامه ریزی پروازهای بیشتری هستیم تا مشاهدات بیشتری انجام دهیم.”
دیدگاه‌ها بسته شده‌اند.