یکی از قوی‌ترین نظریه‌ها درباره تشکیل ماه معتقد است که این قمر حاصل برخورد زمین و سیاره تیا است. دانشمندان معتقدند تیا ممکن است یک سیاره باستانی منظومه شمسی و به اندازه مریخ بوده باشد.
در یک پژوهش تازه در تلاش برای کشف چگونگی شکل‌گیری ماه در اثر برخورد عظیم، پژوهشگران دانشگاه دورام انگلیس، با کمک ابرکامپیوتر تاسیسات محاسبات با عملکرد بالای دیراک (DiRAC High-Performance Computing facility) برخورد سیاره تیا با زمین اولیه را شبیه‌سازی کردند.
شبیه‌سازی‌های آنها جسمی در مدار را تولید کرد که می‌توانست بالقوه به جسمی مانند ماه تبدیل شود. اگرچه همانطور که دانشمندان گزارش دادند این مدرک قطعی مبنی بر منشأ ایجاد ماه نیست، اما می‌تواند به محققان در درک شکل‌گیری ماه کمک کند.
در این شبیه‌سازی، محققان مواد اولیه زمین و تیا را به مدت چهار روز پس از برخورد ردیابی کردند و سپس شبیه سازی‌های دیگری را پس از چرخاندن تیا مانند یک توپ انجام دادند. برخورد شبیه‌سازی شده با زمین اولیه بسته به اندازه و جهت چرخش اولیه تیا نتایج متفاوتی را ایجاد کرد. در یک طرف، این برخورد دو جسم را با هم ادغام می‌کرد و در طرف دیگر، یک اثر برخورد و فرار (hit-and-run) وجود داشت.
هنگامیکه اثر چرخشی به شبیه سازی تیا اضافه نشده بود، توده‌ای از مواد گرانش با جرمی در حدود ۸۰ درصد ماه از تیا خارج می‌شد اما در همان زمان با اضافه شدن مقدار کمی چرخش، جسم دیگری مانند ماه ایجاد شد. توده حاصل از آن که به دور مدار زمین پس از برخورد قرار می‌گیرد، با از بین بردن خرده دیسک‌های (disc of debris) اطراف سیاره ما رشد می‌کرد. توده شبیه‌سازی شده دارای یک هسته آهنی کوچک شبیه به ماه و یک لایه بیرونی تشکیل شده از مواد اولیه زمین و تیا بود.
دکتر سرجیو روئیز-بونیلا (Sergio Ruiz-Bonilla) نویسنده اصلی و محقق موسسه کیهان شناسی محاسباتی دانشگاه دورام، گفت: ما هنگامی که به تیا قابلیت چرخش را افزودیم و زمانیکه آن قابلیت را برداشتیم شاهد نتایج متفاوتی بودیم. ممکن است چندین برخورد احتمالی وجود داشته باشد که هنوز مورد بررسی قرار نگرفته است و در صورت بررسی می‌تواند به ما در درک چگونگی شکل گیری ماه کمک کند.
منبع :
دیدگاه‌ها بسته شده‌اند.