برگر معتقد است کشف رویدادهایی مانند این انفجار، ما را در مسیر دستیابی به این درک قرار می‌دهد که این ستاره‌های غول‌پیکر در واپسین لحظه‌های عمرشان چه از سر می‌گذرانند. به گفته او «بسیار شگفت‌انگیز است ستاره‌ای مثل این احتمالا چیزی بین ۵ تا ۱۰ میلیون سال پیش در جایی به خوبی و خوشی زندگی می‌کرد و ما اکنون در آخرین کسر کوچک از کل عمرش داریم می‌بینیم که این ستاره چگونه به طرز شگفت‌انگیزی ناپایدار می‌شود. به نظر من این یکی از آن پرسش‌هایی است که پاسخ دادن به آن مستلزم یافتن انفجارهای بیشتری از این نوع است.»
با توجه به اینکه SN۲۰۱۶aps بسیار درخشان بود، نسل بعدی فناوری‌های رصدی مانند «تلسکوپ بزرگ پیمایش اجمالی» (LSST) و هم‌چنین تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا بخت زیادی برای کشف ابرنواخترهایی از این دست خواهند داشت. به گفته برگر «حالا که می‌دانیم چیزی مانند این در جهان وجود دارد، این امید را به ما می‌دهد که به کمک تاسیسات و تجهیزات نسل بعد، بتوانیم انفجارهای مشابهی از این دست را در جهان نوپا ببینیم، انفجارهایی که در نخستین چند صد میلیون سال پس از مه‌بانگ رخ داده‌اند.»
منبع : sazandeginews.com
دیدگاه‌ها بسته شده‌اند.