این سیاره‌ی فراخورشیدی که کپلر ۱۶۴۹c نام دارد در فاصله ۳۰۰ سال نوری از زمین قرار گرفته است و به گفته محققان ناسا در میان هزاران سیاره فراخورشیدی کشف شده توسط تلسکوپ فضایی کپلر بیشترین شباهت را از نظر ابعاد و متوسط دما به زمین دارد. از طرف دیگر این سیاره در ناحیه قابل سکونت ستاره خود قرار گرفته؛ ناحیه‌ای که امکان وجود آب به شکل مایع در سطح سیاره وجود دارد.
این سیاره‌ی جدید اندکی از زمین بزرگتر است و مقدار انرژی دریافتی این سیاره از ستاره مادر نیز حدود ۷۵ درصد انرژی دریافتی زمین از خورشید است. این سیاره سنگی از نظر دمایی در سطحی تقریبا برابر با زمین قرار می‌گیرد و اندازه‌ای حدود ۱/۰۶ برابر سیاره زمین دارد. کپلر ۱۶۴۹c در مدار پیرامونی یک ستاره کوتوله سرخ می‌چرخد.
البته این نوع ستارگان به دلیل فعالیت‌های شدید تابشی که دارند احتمال شکل‌گیری و بقاء حیات را تا حد زیادی کاهش می‌دهند. همچنین این سیاره فراخورشیدی هر ۲۰ روز یک بار به دور ستاره مادری می‌چرخد و در فاصله‌ی نزدیکی از ستاره خود قرار دارد. به عبارتی هر سال در این سیاره تنها حدود ۲۰ روز زمینی طول می‌کشد. جزئیات بیشتر این پژوهش در Astrophysical Journal Letters منتشر شده است.
تلسکوپ فضایی کپلر ناسا که در سال ۲۰۱۸ بازنشسته شد، با استفاده از تکنیکی به نام «تکنیک گذر» سیاره‌ها را در مدار ستاره‌های فراخورشیدی شناسایی می‌کرد. در واقع زمانی که یک سیاره از مقابل چهره رو به تلسکوپ ستارۀ میزبانش عبور کند، کمی از نور تابیده شده از ستاره را کم کرده که به این پدیده گذر گفته می‌شود. دانشمندان با استفاده از تغییرات در نور ستاره می‌توانند ابعاد سیاره را تخمین بزنند و با استفاده از فاصله زمانی میان دو گذر می‌توانند وسعت مدار سیاره را محاسبه کرده و درجه حرارت آن را تخمین بزنند و بر اساس این اطلاعات، میزان محتمل بودن وجود حیات بر روی سیاره مشخص خواهد شد. گفتی است تلسکوپ فضایی تس که جانشین تلسکوپ کپلر است، می‌تواند با رصد این سیاره، جزئیات بیشتری در خصوص آن بدست بیاورد.
سایت علمی بیگ بنگ / منبع: NASA
دیدگاه‌ها بسته شده‌اند.