براساس یک مطالعه جدید دانشمندان ادعا میکنند که موجودات فرازمینی قبلاً از کهکشان راه شیری و زمین بازدید کردهاند. ما درباره آن مطمئن نیستیم زیرا آنها طی ۱۰ میلیون سال گذشته از ما بازدید نکردهاند.
به گزارش تاپ دیجیت و به نقل از ساینسالرت، این پژوهش که ماه گذشته در مجله Astronomical Journal منتشر شده بیان میدارد که موجودات فرازمینی هوشمند میتوانند وقت خود را با اکتشاف کهکشانها گذرانده و با استفاده از سیستم حرکت ستارهای، در فضا آسانتر سفر کنند.
این پژوهش پاسخی جدید به سؤالی است که تحت عنوان پارادوکس فرمی (Fermi Paradox) شناخته میشود، این پارادوکس میپرسد که چرا ما علائم هوش فرازمینی را تاکنون کشف نکردهایم. این پارادوکس اولین بار توسط فیزیکدان انریکو فرمی (Enrico Fermi) در سال ۱۹۵۰ مطرح شد، که پرسید: همه کجا هستند؟ فرمی امکان سفر میان ستارهای را زیر سوال برد اما از آن زمان، سوال او درباره وجود موجودات فرازمینی شک و تردید ایجاد کرده است.
اخترفیزیکدان مایکل هارت (Michael Hart) این سؤال را بطور رسمی مورد بررسی قرار داده و در مقالهای در سال ۱۹۷۵ اظهار داشت: از آنجایی که کهکشان راه شیری ۱۳٫۶ میلیارد راه شیری شکل گرفته است موجودات فرازمینی فرصت زیادی برا سلطه بر این کهکشان داشتهاند، اما ما آنها را ندیدهایم. هارت نتیجه گرفت که نباید تمدنهای پیشرفته دیگری در کهکشان ما وجود داشته باشند.
تحقیق جدید دیدگاه متفاوتی در مورد این سؤال ارائه میدهد و میگوید:بیگانگان فضایی ممکن است فقط وقت خود را گذرانده و استراتژیک باشند. جاناتان کارول-نلنبک (Jonathan Carroll-Nellenback) سرپرست و نویسنده اصلی این مقاله میگوید: اگر هنگام حل مسئله سفر میان ستارهای حرکت ستارهها را به حساب نمیآورید، اساساً یکی از دو راه حل برای شما باقی میماند. یا هیچ کس سیاره خود را ترک نمیکند، یا ما تنها تمدن پیشرفته در کهکشان هستیم.
کارول-نلنبک خاطر نشان میکند: ستارهها (و سیارات اطراف آنها) به دور مرکز کهکشان در مسیرهای مختلف با سرعتهای مختلف گردش میکنند. همانطور که آنها به مسیر خود ادامه میدهند، از کنار هم عبور میکنند. بنابراین بیگانگان فضایی میتوانند در سیاره خود منتظر بمانند تا مقصد بعدی آنها در مسیرشان قرار گیرد. در این حالت بیشتر از آنچه هارت پیشبینی کرده بود طول میکشد تا بیگانگان فضایی از میان ستارهها سفر کنند. بنابراین ممکن است آنها هنوز به ما نرسیده باشند یا شاید مدتها قبل از تکامل انسانها از زمین بازدید کردهاند.
بیشتر بخوانید: ۱۰ نکته خواندنی درباره کهکشان راه شیری
ایده جدید درباره سفر میان ستارهای
محققان در پی پاسخ به پارادوکس فرمی از طریق چند روش مختلف هستند. آنها این احتمال را که زندگیهای بیگانه در اقیانوسهای زیرسطحی سیارات وجود دارند را بررسی نموده و میگویند که این تمدنها ممکن است قبل از انجام هر سفر میان ستارهای به خاطر عدم پایداری، از سفر خود منصرف شوند.
همچنین یک فرضیه به نام فرضیه باغ وحش (Zoo hypothesis) وجود دارد که در سال ۱۹۷۳ توسط جان بال (John A.Ball) مطرح شد. وی فرض کرد که بیگانگان هوشمندی در خارج از منظومه ما وجود دارند که ما را نادیده گرفته و میتوانند فعالیتهای ما را بدون مزاحمت زیر نظر داشته باشند. به عبارت دیگر این فرضیه اینطور در نظر میگیرد که بیگانگانی در جهان وجود دارند، اما آنقدر پیشرفته هستند که نمیخواهند وارد جامعه ما شده و یا با سایر جوامع هوشمند ارتباط برقرار کنند، همانگونه که ما با برخی قبیلههای بدوی رفتار میکنیم.
در همین حال براساس یک مطالعه که در سال ۲۰۱۸ توسط دانشگاه آکسفورد انجام شد: احتمال این که ما در کهکشان خود تنها باشیم ۲ به ۵ است و احتمال این که ما در کل کیهان تنها باشیم ۱ به ۳ است.
بیشتر بخوانید: موجودات فرازمینی قبلا از زمین بازدید کردهاند
اما نویسندگان این مطالعه جدید یک واقعیت درباره کهکشان راه شیری را خاطرنشان کردند که در تحقیقات قبلی مدنظر قرار نگرفته بود: کهکشان ما حرکت میکند. درست همانطور که سیارات در مدارشان به دور ستارهها حرکت میکنند و سیستمهای ستارهای نیز به دور مرکز کهکشان میچرخند. به عنوان مثال منظومه شمسی ما از هر ۲۳۰ میلیون سال، یک بار به دور مرکز کهکشان راه شیری میچرخد.
این مطالعه میگوید: اگر تمدنهای بیگانه در سیستمهای ستارهای بسیار دور از یکدیگر واقع شده باشند، میتوانند در انتظار بنشینند تا مدار سیستم ستارهای آن به سیارات دارای پتانسیل حیات نزدیک شود تا بتوانند سفر خود را کوتاه کنند. سپس پس از اینکه در سیستم جدید مستقر شدند منتظر بمانند تا سیستم بعدی به آنها نزدیک شود. در این سناریو بیگانگان فضایی با جت در سراسر کهکشان حرکت نمیکنند بلکه منتظر میمانند تا سیارات به آنها نزدیک شوند.
اگر زمان انتظار آنها یک میلیارد سال طول بکشد، در نتیجه این یک راه حل برای پارادوکس فرمی است. کارول-نلنبک میگوید: جهان های قابل سکونت به قدری نادر هستند که باید منتظر بمانید تا پیش از آن که یک تمدن به پایان برسد، تمدنی دیگر ظهور کند.
کهکشان راه شیری مملو از سیستمهای ستارهای است
برای کشف سناریوهایی که بیگانگان در آنها بتوانند وجود داشته باشند، محققان از مدلهای عددی برای شبیهسازی گسترش تمدن در سراسر کهکشان استفاده کردند. آنها انواع احتمالات برای نزدیکی تمدنهای بیگانه به سیستم ستارهای جدید، محدوده سرعت کاوشگرهای میان ستارهای و نرخ راه اندازی آن کاوشگرها را محاسبه کردند.
تیم تحقیقاتی تلاشی برای حدس انگیزه یا سیاست بیگانگان فضایی نکرد (گرایشی که برخی از اخترشناسان آن را به عنوان یک تله برای راه حلهای پارادوکس فرمی میدانند). کارول-نلنبک میگوید: ما کوشیدیم به الگویی دست یابیم که کمترین فرضیات در مورد جامعهای که ما بتوانیم در آن شکل گیریم را ارائه دهد.
بخشی از مشکل مدلسازی گسترش کهکشانی تمدنهای بیگانه این است که ما فقط با یک دید با دادهها کار میکنیم: خودمان. از اینرو تمام پیشبینیهای ما مبتنی بر رفتار خودمان است. اما حتی با این محدودیت محققان دریافتند که کهکشان راه شیری میتواند مملو از سیستمهای ستارهای باشد. هر سیستم میتواند قابل سکونت باشد اما از ما بازدید نمیکنند زیرا به اندازه کافی نزدیک نیستند.
موجودات فرازمینی احتمالا از کهکشان راه شیری و زمین بازدید کردهاند
سیارات شبیه زمین دارای اندازه ها و ترکیبات مختلفی هستند. (NASA/JPL-Caltech/R. Hurt (SSC-Caltech
تاکنون ما حدود ۴۰۰۰ سیاره در خارج از منظومه شمسی شناسایی کردهایم و در هیچکدام از آنها حیات فرازمینی مشاهده نکردهایم. اما زیاد تلاش نکردهایم زیرا نزدیک به ۱۰۰ میلیارد ستاره در کهکشان ما وجود داشته و تعداد سیارات بسیار بیشتر است. بر اساس جدیدترین تخمین کهکشان راه شیری ۱۰ میلیارد سیاره شبه زمین دارد.
از اینرو نویسندگان این مقاله میگویند: این که نتیجه گیری کنید که هیچ یک از این سیارات حیات ندارند مانند این است که به مقداری از اقیانوس مثلاً به اندازه یک استخر بنگرید و دلفین پیدا نکنید سپس بگویید که کل اقیانوس دلفین ندارد.
فرازمینیها احتمالاً در گذشته از زمین بازدید کردهاند
یکی دیگر از عناصر اصلی در بحث موجودات فضایی چیزی است که هارت آن را واقعیت A نامید: که براساس آن اکنون هیچ بازدید کننده بیگانهای در زمین وجود ندارد و هیچ مدرکی نیز درباره بازدیدهای گذشته وجود ندارد.
نویسندگان مطالعه جدید میگویند: اما این بدان معنا نیست که آنها هرگز در زمین نبودهاند. اگر یک تمدن بیگانه میلیونها سال پیش به زمین آمده باشد (زمین ۴٫۵ میلیارد سال قدمت دارد) ممکن است هیچ نشانهای از بازدید آنها باقی نمانده باشد. آنها به تحقیقات قبلی اشاره کردند که نشان میدهد ما ممکن است نتوانیم هیچ شواهدی از بازدیدهای قبلی بیگانگان پیدا کنیم. حتی ممکن است بیگانگان در زمان حضور ما از نزدیکی زمین عبور کرده باشند، اما تصمیم گرفتهاند از ما بازدید نکنند. این مقاله این پدیده را اثر شفق (Aurora effect) مینامد که برگرفته رمان شفق نوشته کیم استنلی رابینسون (Kim Stanley Robinson) است.
علاوه بر این، این تیم پژوهشی میگویند که بیگانگان فضایی ممکن است مایل به دیدن سیارهای نباشند که دارای زندگی است. آنها اضافه کردند که با فرض این که آنها بازدید کنند، برابر قرار دادن تمایل به توسعه با تسخیر یک فرض ساده لوحانه انسانی است.
این مطالعه همه این ملاحظات را مدنظر قرار داده است، در این محاسبات فرض بر این است که تمدنهای بیگانه فقط توانایی زندگی در دنیاهای قابل سکونتی که کشف کردهاند را داشتهاند. با این وجود محققان میگویند اگر جهانهای قابل سکونت کافی وجود داشت، بیگانگان در حال حاضر میتوانستند به راحتی تمدن خود را در سراسر کهکشان گسترش دهند.
هنوز چیزهای زیادی برای یادگیری وجود دارد
در حال حاضر محققان فکر نمیکنند که ما باید از سکوت موجود در درکمان از جهان دلسرد شویم. این بدان معنا نیست که ما تنهاییم. این بدان معنی است که سیارات قابل سکونت کمیاب بوده و پیدا کردنشان سخت است. انتظار می رود طی چند سال آینده با ساخت و راهاندازی تلسکوپهای فضایی توانایی ما در ردیابی و رصد سیارات دارار پتانسیل سکونت بهبود یابد.
https://topdigit.ir
دیدگاهها بسته شدهاند.