خودروی آپورچونیتی ناسا در سال ۲۰۰۹ این شهابسنگ با نام “بلاک آیلند” را با طیفسنج پرتو X ذرات آلفای خود بررسی کرد و نشان داد که یک شهابسنگ آهنی-نیکلی است.
این گروه بینالمللی در پژوهشی که به رهبری دانشگاه استرلینگ انجام شد، دریافتهاند که نبودِ زنگزدگی در این شهابسنگها نشان میدهد که بهرام میلیونها سال است به گونهای باورنکردنی خشک شده.
این یافته که پژوهشنامهاش در نشریهی نیچر کامیونیکیشنز منتشر شده، بینشهایی کلیدی از شرایط کنونی سیارهی سرخ برای ما فراهم میکند و نشان میدهد که امروزه چقدر شرایط برای وجود زندگی روی این سیاره دشوار است.
بهرام هدف اصلی در جستجوی زندگی فرازمینی است، و آب مایع هم مهمترین پیشنیاز برای زندگی [از گونهی زندگی زمینی] دانسته میشود.
دکتر کریستین شرودر، مدرس دانش محیط زیست و کاوشهای سیارهای در دانشگاه استرلینگ و همکار گروه علمی ماموریت خودروی کاوشگرِ بهرامِ آپورچونیتی (فرصت) میگوید: «شواهد نشان میدهند که بهرام بیش از ۳ میلیارد سال پیش آبناک و زیستپذیر بوده. با این حال، پژوهش تازهی ما تاکید دوبارهای بر خشکی بیاندازهی “امروز” این سیاره دارد. زندگی اگر بخواهد در مناطقی که ما بررسی کردیم وجود داشته باشد، نیاز به این دارد که فضایی در زیر سطح، بسیار دورتر از خشکی و پرتوهای سطح سیاره برای خود پیدا کند.»
دستهای از شهابسنگها در دهانهی ویکتوریا
پژوهشی که سال گذشته با بهره از دادههای خودروی کنجکاوی در دهانهی گیل بهرام انجام شد، نشان میداد که احتمالا آب مایعِ بسیار شور میتواند شبهنگام در لایههای بالایی خاک این سیاره پدید آید [خواندید: * در سیاره بهرام هر صبح می توان از خاک، “آب” برداشت کرد]
دکتر شرودر میگوید: «ولی چنان چه دادههای ما نشان میدهند، این نمناکی حتی از نمناکیِ خشکترین جاهای زمین هم بسیار کمتر است.»
این دانشمندان با بهره از دادههای خودروی آپورچونیتی، یک دسته از شهابسنگهای درون فلاتهی نیمروز (Meridiani Planum) را بررسی کردند؛ این فلات درست جنوب خط استوای بهرام، و در همان عرض جغرافیایی دهانهی گیل است.
دکتر شرودر و گروهش برای نخستین بار یک نرخ هوازدگی شیمیایی را برای بهرام تعیین کردهاند که در آن، مدت زمانی که نیازست تا فلز آهنی که در شهابسنگها[ی روی سطح بهرام] است زنگ بزند محاسبه شده.
این فرآیند هوازدگی شیمیایی به وجود آب بستگی دارد و زمانی که برای چنین فرآیندی روی بهرام نیازست دستکم ۱۰ و شاید تا ۱۰ هزار برابر زمان موردنیاز برای همین مقدار زنگزدگی در خشکترین بیابانهای زمین است. و بنابراین میتوانیم بگوییم که خشکی بیاندازهی امروزی بهرام میلیونها سالست که ادامه دارد.
http://www.1star7sky.com
دیدگاهها بسته شدهاند.