ساختار درونی نپتون شبیه ساختار اورانوس است. اتمسفر آن حدود ۵ تا ۱۰ درصد جرم آن را تشکیل می‌دهد و شاید ۱۰ تا ۲۰ درصد از مسیر را به سمت هسته جو آن است، جایی که فشار آن به حدود ۱۰ گیگا پاسکال یا حدود ۱۰۰۰۰۰ برابر جو زمین می‌رسد. افزایش غلظت متان، آمونیاک و آب در نواحی پایین اتمسفر یافت می شود.
گوشته نپتون معادل ۱۰ تا ۱۵ برابر جرم زمین و سرشار از آب، آمونیاک و متان است. این مخلوط با وجود اینکه مایعی داغ و متراکم است، یخی نامیده می‌شود. این مایع که دارای رسانایی الکتریکی بالایی است و گاهی اوقات اقیانوس آب-آمونیاک نامیده می‌شود.
گوشته ممکن است از لایه‌ای از آب یونی تشکیل شده باشد که در آن مولکول‌های آب به سوپی از یون‌های هیدروژن و اکسیژن تجزیه می‌شوند، و در عمق بیشتر، گوشته ممکن است از آب فوق یونی تشکیل شده باشد که در آن اکسیژن متبلور می‌شود اما یون‌های هیدروژن آزادانه در اطراف شبکه اکسیژن شناور می‌شوند. در عمق ۷۰۰۰ کیلومتری، شرایط ممکن است به گونه‌ای باشد که متان به بلورهای الماس تجزیه شود که مانند تگرگ به سمت پایین می‌بارد.
هسته نپتون احتمالاً از آهن، نیکل و سیلیکات تشکیل شده است، با جرمی حدود ۱٫۲ برابر جرم زمین. فشار در مرکز ۷۰۰ گیگا پاسکال است که تقریباً دو برابر فشار در مرکز زمین است و دما ممکن است ۵۱۲۶٫۸۵°C باشد.
منبع : digiato.com
دیدگاه‌ها بسته شده‌اند.