گفتنی است که غبارهای ستاره‌ای مشابه با نمونه یافت شده در سیارک ریوگو می‌توانند نرخ ایزوتوپ سایر ستارگان دوردست را در خود حفظ کنند، این نرخ در حقیقت سوابق یا تاریخچه شیمیایی مستقیم ستارگان به شمار می‌رود و به همین دلیل است که غبار جمع‌آوری شده توسط هایابوسا ۲ از ارزش بالایی برای دانشمندان برخوردار است.
در ادامه یک گروه بین‌المللی از محققان تحت رهبری «جنز باروش»، شیمی‌دان فضایی از انستیتوی کارنگی واشینگتن طی یک جستجوی پیشرفته موفق به کشف ۵۷ دانه غبار با نرخ ایزوتوپ پیشاخورشیدی شدند.
گروه سپس غبارهای یافته شده را با موارد بدست آمده از شهاب‌سنگ‌ها مقایسه کرد و متوجه شد که ساختار ریوگو شباهت بسیاری با شهاب‌سنگ‌های CI chondrite دارد. مواد معدنی ریوگو همچنین نشان می‌دهند سیارک مذکور زمانی که جزو یک بدنه بزرگ‌تر بوده تحت تاثیرات ناشی از تعامل با آب قرار گرفته است.
این تعامل با آب سبب شده تا حداقل یکی از دانه‌های غبار یافت شده دارای سیلیکات باشد، با این وجود یافتن سیلیکات از سوی دانشمندان امر غیرمنتظره‌ای تلقی می‌شد زیرا این ماده به آسانی در طول تعامل با آب از بین می‌رود.
در حال حاضر به گفته محققین با وجود جستجوی سیتماتیک برای غبارهای پیشاخورشیدی در تمامی جنبه‌های سنگ‌شناسی ریوگو، مجموعه داده‌ای از فراوانی و ویژگی‌های آنها فراهم خواهد شد و در ادامه حداکثر اطلاعات علمی ممکن را از این نمونه‌های ارزشمند استخراج خواهند کرد. امری که در نهایت باعث می‌شود دانشمندان درک بهتری از نحوه تشکیل آب و حیات در باقی نقاط فضا پیدا کنند.
منبع : digiato.com
دیدگاه‌ها بسته شده‌اند.