شناسایی همی مورفیت و منابع آن

شناسایی همی مورفیت

همی مورفیت را میتوان از ترکیب ناهمسان و ساختار منحصر به فرد کریستال آن تشخیص داد.
همی مورفیت میتواند ترکیبی بیش از پنجاه درصد زینک باشد.
همی مورفیت یک زینک سیلیکات است در حالی که اسمیسونیت یک زینک کربنات است؛ زینک سیلیکات (همی مورفیت) کمیاب تر از زینک کربنات (اسمیسونیت) به حساب می آید.
از لحاظ گوهرشناسی ضریب شکست نور این سنگ ۱٫۶۱۴ تا ۱٫۶۳۶ است و تراکم یا سنگینی خاص برابر با ۳٫۳۰ تا ۳٫۵۰ دارد. سختی آن مثل اوپال و فیروزه ۵ در مقیاس موس است.
همی مورفیت ممکن است از پیروالکتریک (بارهای آزاد شده در اثر تغییرات دمایی) منحصر به فردش و خصوصیات فیزوالکتریک (ولتاژ تولید شده در اثر فشار مکانیکی) از دیگر مواد مشابه خودش تشخیص داده شود.

منابع و ریشه های همی مورفیت

همی مورفیت در بسیاری از مناطق دنیا یافته میشوند اما تعداد بسیار کمی از این منابع بازدهی از گوهرهای با کیفیت دارند.
بعضی از مهم ترین منابع در وایل مونتانیا (فرانسه)، بلژیک وآخن آلمان است.
دیگر منابع قابل توجه شامل الجزایر، استرالیا، اتریش، ایتالیا، مکزیک، لهستان، روسیه (سیبری)، تایلند، کنگو، نامیبیا، ماداگاسکار و ایالات متحده شامل پنسیلوانیا، مونتانا، کلرادو و نیومکزیکو است.https://javahersazi.com