او افزود: با این حال برخی از اجرام نادر، ویژگی‌های هر دو این اجرام یعنی سیارک ها و دنباله دارها را نشان می‌دهند و معمولاً می‌توان آنها را با توجه به مواد تشکیل دهنده و مکانی که در فضا یافت می‌شوند، از یکدیگر متمایز کرد.
مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران با اشاره به اینکه هر دو این اجرام در اوایل شکل گیری سامانه خورشیدی (۴/۵ میلیارد سال پیش) ایجاد شده اند، اظهار کرد: تفاوت‌های کافی وجود دارد که تشخیص آنها را از یکدیگر آسان می‌کند؛ سیارک‌ها بیشتر در کمربند سیارکی، بین سیارات بهرام و برجیس قرار دارند، اما دنباله دارها از ابر اورت (Oort) می‌آیند و گروه دیگری از آنها مدارهای بسیار نزدیکتری به خورشید دارند.
عتیقی با بیان اینکه به دنباله دارهایی که دوره مداری آنها کمتر از ۲۰۰سال است، کوتاه مدت گفته می‌شود، ادامه داد: اکثر سیارک ها اجرام سنگی هستند، در حالی‌که به دنباله دارها گلوله های یخی کثیف گفته می‌شود؛ عامل بارش های شهابی جباری و اتا دلوی، بقایای باقی‌مانده از دنباله دار مشهور هالی است. دنباله دار تمپل-تاتل نیز عامل بارش شهابی اسدی است.
مدیر انجمن نجوم آماتوری اضافه کرد: اما همه بارشهای شهابی از دنباله دارها ناشی نمی شوند. عامل بارش دوپیکری (جوزائی) که آذرماه هر سال دیده می‌شود، یک جرم مرموز به نام ۳۲۰۰ Phaethon است و این جرم را گاهی دنباله دار صخره ای نیز هستند؛چرا که از بسیاری جهات، ترکیبی از دنباله دارها و سیارک‌ها است.
به گفته این مقام مسئول، فیتون ۳۲۰۰، سیارک عجیب و دارای دم، تنها جرمی نیست که مرز بین سیارک‌ها و دنباله دارها را بهم نزدیک می‌کند؛ وقتی سیارک ۳۱۱P/ PANSTARRS توسط تلسکوپ فضایی هابل شکار شد، مشخص شد نه یک دم بلکه ۶دم دارد.
دیدگاه‌ها بسته شده‌اند.