همانطور که گفته شد، تیتانیوم فلزی است که «استحکام ویژه» (Specific Strength) بالایی دارد. فلزی با چگالی پایین، بادوام، براق و چکشخوار است. به دلیل مقاومت بالای آن در مقابل گرما و آب و همچنین دمای ذوب بالا (بیش از ۱۶۵۰ درجه سانتیگراد)، در دسته فلزات نسوز قرار میگیرد. خاصیت پارامغناطیسی دارد و هدایت الکتریکی و حرارتی آن در مقایسه با دیگر فلزات پایین است اما زمانی که به کمتر از دمای بحرانی خود $$(-۲۷۲٫۶۶\ C ^ \circ)$$ برسد، به ابر رسانا تبدیل خواهد شد.
«مقاومت کششی» (Tensile Stress)، تیتانیوم با خلوص ۹۹/۲ درصد، در حدود $$۴۳۴\ MPa$$ است. این مقدار از مقاومت کششی با آلیاژهای فولاد برابری میکند اما چگالی پایینتری در مقایسه با آلیاژهای فولاد دارد. در خصوص چگالی این فلز میتوان اشاره کرد که با وجود اینکه این عنصر در حدود ۶۰ درصد چگالتر از آلومینیوم است اما استحکام آن را بیش از دو برابر آلیاژهای معمول آلومینیوم تخمین میزنند.
آلیاژهایی از این فلز موسوم به $$Beta \ C$$ وجود دارند که مقاومت کششی آنها تا $$۱۴۰۰\ MPa$$ نیز میرسد اما به طور کلی این فلز با گرم شدن بیش از ۴۳۰ درجه سانتیگراد، مقاومت خود را از دست میدهد. در ماشینکاری این فلز باید دقت کافی داشت چراکه به سادگی با ماشینکاری تغییر شکل میدهد و باید از ماشینآلات مرغوب به همراه دستگاههای خنککننده استفاده کرد.https://blog.faradars.org
دیدگاهها بسته شدهاند.