برای اینکه بگوئیم سیاره‌ای مثل زمین است، آن سیاره باید سنگی باشد، اندازه‌اش تقریباً برابر با زمین باشد و به دوره ستاره‌ای مثل خورشید گردش کند. این سیاره باید در مناطق سکونت‌پذیر ستاره‌اش به گردش بپردازد. یعنی باید در فاصله‌ای قرار داشته باشد که نَه فوق‌العاده گرم و نَه فوق‌العاده سرد باشد.
آیا موجود هوشمند دیگری به غیر از ما در جهان وجود دارد؟
دانشمندان تاکنون موفق به کشف بیش از ۴۱۰۰ سیاره فراخورشیدی با اندازه و مدار مناسب ستاره‌ای کشف کرده‌اند که توان پشتیبانی از آب مایع و احتمالاً حیات را دارند. این تخمین تا به امروز منطقی به نظر می‌رسید. بر اساس مقاله‌ای جدید، اخترشناسانِ دانشگاه بریتیش کلمبیا که از فضاپیمای کپلر ناسا برای انجام محاسبات و برآوردهای خود استفاده کردند، به این نتیجه رسیدند که تعداد سیاره‌های زمین‌مانند بسیار بیشتر از آن چیزی است که قبلاً تصور می‌شد.
میلیاردها سیاره زمین مانند در کهکشان راه شیری به دور ستاره‌های نوع جی گردش می‌کنند. محققان در مطالعات خود فقط آن دسته از سیاره‌هایی را مد نظر قرار داده بودند که به دور این ستاره‌ها می‌چرخند. اخترشناس و محقق دانشگاه بریتیش کلمبیا «حیمی متیوز» بیان کرد: «راه شیریِ ما نزدیک به ۴۰۰ میلیارد ستاره دارد؛ و ۷ درصد آنها از نوع ستاره‌های نوع جی هستند. یعنی احتمال دارد کمتر از ۶ میلیارد ستاره دارای سیاره زمین مانند در کهکشان ما باشد.»
چند ستارۀ خورشیدمانند می‌توانند از سیاره‌های زمین‌مانند میزبانی کنند؟
“محققان دانشگاه بریتیش کلمبیا” مدعی شده‌اند که هر ۵ ستاره نوع جی در کهکشان راه شیری می‌تواند یک سیاره فراخورشیدیِ زمین‌مانند برای خود داشته باشد. برآوردهای اولیه از وجود سیاره‌های زمین‌مانند بین ۰٫۰۲ سیاره سکونت‌پذیر برای هر ستاره نوع جی تا بیش از یک سیاره سکونت‌پذیر برای هر ستاره نوع جی متغیر است. «میشل کنیموتو» نویسنده مقاله و محقق دانشگاه بریتیش کلمبیا گفت: «محاسبات من نشان می‌دهد که محدودیت ۰٫۱۸ سیاره زمین‌مانند را می‌توان برای هر ستاره نوع جی قائل شد.»
محققان عمده تمرکز خود را معطوفِ آن دسته از سیاره‌های زمین مانندی کردند که احتمال می‌دادند به دلیل اندازۀ کوچک‌شان یا فاصله زیادشان از ستارۀ خود مورد بی‌توجهی قرار گرفته باشند. “کنیموتو” سیاره‌ها را با استفاده از روش جدیدی مورد جستجو قرار داد. او در گزارشی خاطرنشان کرد: «من کار را با شبیه‌سازیِ کل جمعیت سیاره‌های فراخورشیدی در اطراف ستاره‌هایی که کپلر جستجو کرده بود، آغاز نمودم. بسته به اینکه الگوریتم جستجوی سیارۀ من تا چه حد توان شناسایی داشته باشد، هر سیاره را در دسته کشف شده یا کشف نشده قرار دادم. سپس سیاره‌های کشف شده را با کاتالوگ واقعی خودم از سیاره‌ها مقایسه کردم. اگر این شبیه‌سازی مطابقت خوبی برقرار می‌کرد، در این صورت جمعیت اولیه می‌توانست نشان خوبی از جمعیت حقیقیِ سیاره‌هایی باشد که به دور آن ستاره‌ها گردش می‌کنند.»
کنیموتو در پایان گفت: «اگر تخمین بزنیم که انواع مختلفِ ستاره‌ها تا چه حد در اطراف ستاره‌های مختلف یافت می‌شوند، می‌تواند بینش ما را در خصوص نظریه‌های فرگشت و شکل‌گیری سیاره‌ها ارتقاء ببخشد. این کار در بهینه‌سازی کاوش‌های فضایی آتی هم می‌تواند نقش موثری داشته باشد.» جدیدی که چندی پیش در The Astronomical Journal منتشر شده است.
ترجمه: منصور نقی‌لو/ سایت علمی بیگ بنگ
منبع: scitechdaily.com
دیدگاه‌ها بسته شده‌اند.