دکتر «استفان تگلر» نویسنده اصلی مقاله و اخترشناس در دانشگاه ایالتی آریزونا گفت: «اگرچه آثار طیفی یخی که از آنها پرده برداشتیم، کاملا منطقی است، به ویژه این ترکیب یخی که میتواند در آزمایشگاه هم ساخته شود، اما وجود این طول موج خاص از نور فروسرخ در جهانی دیگر بیسابقه است.»
فضاپیمای ویجر ۲ موفق شد در سال ۱۹۸۹ عکسهایی از آبفشانهای فعال تریتون در منطقه قطب جنوب این قمر بگیرد. از آن زمان به بعد، برخی مدعی شدهاند که وجود اقیانوس درونی بعنوان منبع احتمالی این مواد به بیرون منتشر شده است. یا شاید این آبفشانها زمانی فوران می کنند که خورشید تابستانی بر این لایه نازک از یخ فرّار در سطح تریتون می تابد. در این فرایند، یخ نیتروژن و کربن مونوکسید ایفای نقش دارند. احتمال دارد این ترکیب یخی در واکنش به الگوهای متغیر نور خورشید به سمت سطح تریتون حرکت کرده باشد.
دکتر «هنری رو» یکی از نویسندگان مقاله و معاون رصدخانه جِمینی خاطرنشان کرد:«علیرغم فاصله تریتون از خورشید و دمای پایین، این میزانِ کم نور خورشید کافی است تا موجب بروز تغییرات فصلی نیرومندی در سطح و اتمسفر تریتون شود. این مطالعه قدرت ترکیب مطالعات آزمایشگاهی با مشاهدات تلسکوپ را نشان میدهد چرا که میتوان از آن برای درک فرایندهای سیارهای در محیطهای بیگانه استفاده نمود.»
sci-news.com
دیدگاهها بسته شدهاند.