بر اساس جدیدترین نظریه، سیاره‌ها از دانه‌های گردوغبارِ موجود در دیسک پیش‌سیاره‌ای به وجود می آیند که در اطراف ستاره‌های جوان هستند. اما ستاره‌های جوان تنها اجرامی نیستند که حاوی دیسک‌های گردوغبار هستند. محققان در رویکردی نوین بر روی دیسک‌های سنگین در اطراف سیاهچاله‌های غول‌پیکر در هستۀ کهکشانها تمرکز کردند.
«ایچیرو کوکوبو» استاد و محقق در رصدخانه ملی اخترشناسی ژاپن که در مورد فرایندهای پیدایش سیاره‌ها مطالعه می‌کند، گفت: «محاسبات ما نشان میدهد که ده‌ها هزار سیاره با جرمی ۱۰ برابرِ جرم زمین می‌توانند در فاصلۀ ۱۰ سال نوری از یک سیاهچاله به وجود آیند. شاید یک سری سامانه سیاره‌ای با مقیاس شگفت‌انگیز در اطراف ِ سیاهچاله‌ها وجود داشته باشند.»
برخی از سیاهچاله‌ها دارای مقادیر قابل توجهی ماده در اطرف‌شان هستند که به شکل دیسک ِ چگال و سنگین دیده می‌شود. دیسک می‌تواند تا صد هزار برابرِ جرم خورشید، در خود گردوغبار داشته باشد. این مقدار، یک میلیارد برابرِ جرم گردوغبارِ یک دیسک پیش‌سیاره‌ای است. در منطقه‌ای با دمای پایین در دیسک پیش‌سیاره‌ای، دانه‌های گردوغبار با ذرات یخ به یکدیگر وصل می‌شوند و دانه‌های کُرکی و پشمالو به وجود می‌آورند.
دیسکِ پیرامون سیاهچاله به قدری چگال است که تابش شدید از منطقه مرکزی آن مسدود شده و مناطقی با دمای پایین شکل می‌گیرند. محققان نظریه سیاره‌زایی را به دیسک‌های هسته‌ای اِعمال کردند و دریافتند که سیاره‌ها می‌توانند در چند صد میلیون سال به وجود بیایند. در حال حاضر، هیچ روشی برای شناسایی این سیاره‌ها در اطراف سیاهچاله‌ها وجود ندارد. با این حال، محققان امیدوارند این مطالعه بتواند در آینده‌ای نزدیک، موجب ِ پیشرفت حوزۀ اخترشناسی گردد.
scitechdaily.com
دیدگاه‌ها بسته شده‌اند.