تشکیل الماس در محلهای اصابت

در طول تاریخ زمین با اجرام بزرگ آسمانی بمباران شده است . وقتی سیارکی بزرگ با زمین برخورد میکند در محل اصابت دما و فشار افزایش میابد. برای مثال وقتی سیارکی با قطر ۱۰ کیلومتر و با سرعت حدود ۱۵ تا ۲۰ کیلومتر در ثانیه به زمین برخورد کند انرژیی هم ارز با میلیونها هسته فروپاشیده و دمایی بیشتر از سطح خورشید تولید میکند. این دما و فشاربالای تولید شده بیشتر از حد لازم برای تشکیل الماس است.این تئوری فقط تشکیل خردالماسهای اطراف محل برخورد شهاب سنگ را تایید میکند. آیا این شرایط شامل زغال هم میشود؟ زغال میتواند در اطراف نواحی برخورد وجود داشته باشد و منشا کربن برای این خرد الماسها را ایجاد کند. سنگ آهک ،مرمر ، دولومیت و دیگر سنگهای کربن دار نیز پتانسیلی برای منشا کربن در این نظریه هستند.
-تشکیل الماس در فضا
اخیرا متخصصین ناسا نانو الماسهایی را در برخی شهاب سنگها پیدا کرده اند که بسیار ریزند و وجود کربن را در این شهاب سنگها منشا تشکیل این نانو الماسها میدانند. این نانو الماسها برای تهیه گوهرها و صنعت ساب (ساینده ها)مورد استفاده قرار میگیرند. اسمیت سونیان (Smithsonian)محققی است که تعداد زیادی از این خردالماسها را درون یک شهاب سنگ پیدا کرده است. آلن هیلر(Allen Hills)معتقد است که این نانو الماسها در مته ئوریتها در فضا تشکیل شده اند اگر چه سرعت زیاد برخورد شهاب سنگها مشابه با تشکیل الماس در محلهای اصابت بر زمین است . آیا زغال را شامل میشود؟ زغال در اینجا نقشی نداردومنشا کربن خارج از محدوده ی زمین است.
http://www.soolabest.blogfa.com