زمانی که صحبت از یک فاجعه جهانی در میان باشد، جنگ جهانی دوم و بمباران اتمی شهرهای هیروشیما و ناکازاکی از الویت بالاتری برخوردار است. انرژی حاصل از این بمباران اتمی که تا شعاع یک‌ونیم کیلومتر از محل وقوع حادثه را تخریب کرد، با انرژی حاصل از ۱۵ کیلوتن ماده منفجره –TNT – برابری می‌کرد. حال تصور کنید اگر جسمی با انرژی معادل ۲۰۰برابر بیشتر از بمباران اتمی با زمین برخورد کند، چه اتفاقی رخ خواهد داد؟
خطر در کمین زمین
حادثه‌ای که ۶۵ میلیون سال پیش برای دایناسورها رخ داد، شاید بتواند پاسخ خوبی به این سوال باشد. زمانی که دایناسورها تنها فرمانروایان زمین بودند، یک شهابسنگ با مقدار انرژی معادل ۲۰۰برابر انرژی حاصل از بمباران اتمی به زمین برخورد کرد و موج انفجاری با دمای چند هزار درجه بوجود آورد که صدها میلیون تن خاک و سنگ را به گرد و غبار تبدیل کرد! این گرد و غبار حاصل شده مانع رسیدن نور خورشید به زمین و رشد گیاهان شد و همین امر زمینه مرگ دایناسورها را فراهم کرد.
احتمال تکرار این اتفاق چقدر است؟
هر روز در حدود هزاران شهاب سنگ وارد جو زمین می‌شوند که بیشتر آنها در جو می‌سوزند و از بین می روند و فقط برخی از آنها رد درخشانی از خود بجا می‌گذارند. بطور متوسط تقریبا هر سال یک بار، شهاب سنگی به اندازه یک ماشین با جو زمین برخورد کرده و تکه‌تکه می‌شود و هر کدام از این قسمت‌ها بر اثر گرمای حاصل از اصطکاک با جو تقریباً می‌سوزد و ممکن است قطعات نسبتاً کوچکی از آن با زمین برخورد کنند که عموماً خسارت چندانی را به بار نمی‌آورند و آنها را با عنوان شهاب سنگ‌هایی که هر از چندی یافت می‌شوند، می‌شناسیم.
اما آمار نشان داده است که در هر صد هزار سال یک بار، شهاب سنگی به انداره تقریبی برج آزادی کشورمان با زمین برخورد می‌کند. شاید بهترین نمونه از آن «گودال آریزونا» باشد که ۵۰هزارسال پیش به وسیله شهاب‌سنگی عظیم بوجود آمد.
خطر در کمین زمین
اما فاجعه‌های عظیم‌تری نیز می‌تواند رخ دهد. بطوری که تقریبا در هر چند میلیون سال، شهاب‌سنگی به اندازه یک کوه با زمین برخورد خواهد کرد و قدرت آن را خواهد داشت تا کل تمدن را بر روی زمین نابود کند.
بطور متوسط تقریبا هر سال یک بار، شهاب سنگی به اندازه یک ماشین با جو زمین برخورد کرده و تکه‌تکه می‌شود و هر کدام از این قسمت‌ها بر اثر گرمای حاصل از اصطکاک با جو تقریباً می‌سوزد و ممکن است قطعات نسبتاً کوچکی از آن با زمین برخورد کنند
برای پیشگیری از وقوع این حوادث چه باید کرد؟
حتماً تا بحال دیده‌اید زمانی که ذره‌بین را مقابل نور خورشید قرار می‌دهیم، ذره‌بین با کانونی کردن نور خورشید در یک نقطه، این قدرت را دارد که کاغذ یا امثال آن را بسوزاند. در مقابله با این قبیل حوادث نیز می‌توان از این اثر بهره‌گرفت، بدین ترتیب که می توان از آینه‌های مقعر عظیم برای متمرکز و سپس منعکس کردن نور خورشید به طرف شهابسنگ بهره گرفت تا مسیر شهاب سنگ را عوض کند. بنابراین خورشید می‌تواند ناجی ما باشد.
قدرتمندتر از شهاب‌سنگ‌ها
آنچه که زمین را در حال حاضر تهدید می‌کند به شهاب سنگ‌ها ختم نمی‌شود. اگر‌چه خورشید، نور و گرمای مورد نیاز ما برای حیات را تامین می‌کند و عموماً خورشید را به عنوان منبع انرژی می‌شناسیم، اما منابعی با انرژی بسیار عظیم‌تر از انرژی خورشید، در پیرامون ما وجود دارند. یک ستاره پر جرم را در نظر بگیرید که مراحل نهایی زندگی خود را سپری می‌کند. در دمای بسیار بالا وقتی که ستاره امکان انقباض بیشتر را ندارد، بر اثر فشار الکترون‌ها، ستاره منفجر شده و مواد خود را با سرعت بالا به بیرون پرتاب می‌کند. به این انفجار، انفجار ابرنواختری می‌گوییم که انرژی تولید شده به وسیله آن، معادل انرژی است که خورشید در تمام طول عمر خود، یعنی ۹ میلیارد سال، تولید می‌کند. این انفجار اگر در نزدیکی منظومه شمسی ما رخ دهد می‌تواند جو زمین را از بین برده و حیات را بر روی زمین نابود کند. انفجار گاما که انرژی تولید شده توسط آن، از انفجار ابرنواختری نیز بسیار بیشتر می‌باشد، می‌تواند حتی خطرناک‌تر باشد.
خطر در کمین زمین
اگر این اتفاق روی دهد، ما نمی‌توانیم از وقوع آن جلوگیری کنیم. اما با وجود اینکه این انفجار هر ۵۰ سال یک بار در کهکشان ما رخ می‌دهد، کهکشان آن قدر وسیع است که احتمال اینکه این انفجار در نزدیکی ما رخ دهد، بسیار بسیار کم است. شاید با نگاه به آسمان پر ستاره، آرامش و سکوت تنها چیزی باشد که به ذهن می‌آید؛ اما در حقیقت گستره جهان سرشار از نیروهای قدرتمندی است که اطراف ما را فرا گرفته‌اند!
https://article.tebyan.net
دیدگاه‌ها بسته شده‌اند.