محققان چینی و انگلیسی در بررسی‌های خود به این نتیجه رسیده‌اند که فلز ایریدیوم که باقی‌مانده شهاب‌سنگی است که ۶۵ میلیون سال قبل به زمین برخورد کرد، می‌تواند به درمان سرطان منجر شود.
به گزارش ایسنا و به نقل از گیزمگ، حدود ۶۵ میلیون سال قبل یک شهابسنگ ۱۰ کیلومتری به زمین برخورد کرد که برخی معتقدند سبب نابودی دایناسورها نیز شده است. این شهابسنگ فلز کمیاب ایریدیوم را به زمین آورد که محققان انگلیسی و چینی در دانشگاه “وارویک”(Warwick) و دانشگاه “سان یات سن”(Sun Yat Sen) به این نتیجه رسیده‌اند که از آن می‌توان برای درمان سرطان استفاده کرد بدون آنکه سلول‌های سالم در طی درمان آسیب ببینند.
استفاده از لیزر در تکنیک‌های درمان سرطان و هدف‌گیری دقیق تومورها در حال گسترش است. این روش بر خلاف شیمی‌درمانی دقت بسیار بیشتری دارد و سلول‌های جانبی را تحت تاثیر قرار نمی‌دهد.
حال تلفیق استفاده از لیزر و ایریدیوم می‌تواند منجر به لیزری دقیق شود که هیچ گونه آسیبی به سلول‌های سالم نمی‌رساند و فقط سلول‌های سرطانی را مورد حمله قرار می‌دهد.
در قدم اول محققان ترکیبی از ایریدیوم و مواد ارگانیک ایجاد کردند و آن را بر روی یک تومور سرطان ریه که در آزمایشگاه کشت داده شده بود مورد آزمایش قرار دادند و زمانی که نور لیزر از طریق پوشش مشابه پوست عبور کرده و به این ترکیب رسید، این ترکیب فعال شده و اکسیژن موجود در آن آزاد شده و و به طور موثر سلول‌های سرطانی را از داخل نابود می‌کند.
در بررسی‌ها مشخص شد که این روش بسیار موثر بوده است زیرا در تمام لایه‌های تومور تا حد بسیار خوبی نفوذ کرده است.
محققان برای آنکه متوجه شوند که در طول این فرایند چه اتفاقی در حال رخ دادن است از طیف‌سنج‌های جرمی با وضوح فوق‌العاده بالا استفاده کرده‌اند تا بفهمند کدام پروتئین‌ها در سلول‌های سرطانی نابود شده‌اند.
نتایج این بررسی نشان داد که این روش، پروتئین‌هایی که به گرما و گلوکز برای ادامه فعالیت خود نیاز دارند، مورد حمله قرار می‌گیرند. این دو فاکتور مهم‌ترین عواملی هستند که یک سلول سرطانی از آنها به عنوان منبع تامین انرژی استفاده می‌کند.
نکته جالب توجه این بود که زمانی که این ترکیب بر روی بافت‌های سالم آزمایش شد، هیچ تاثیری نداشت که نشان می‌دهد این روش غیر مهاجم است.
ایریدیوم در طبیعت بسیار کمیاب است اما در محل دهانه “چیکسالوب”( Chicxulub ) حجم زیادی از آن دیده می‌شود.
این منطقه یک دهانه برخوردی ماقبل تاریخ است که در پایین شبه‌جزیره یوکاتان در مکزیک مدفون است. مرکز آن در نزدیکی شهر چیکشلوب، یوکاتان قرار دارد.
تاریخ ایجاد این دهانه دقیقاً بر مرز بین دو دوره زمین‌شناسی کرتاسه و پالئوژن منطبق است.
قطر این دهانه بیش از ۱۸۰ کیلومتر و عمق آن حدود ۲۰ کیلومتر است. قطر این دهانه سبب شده که به عنوان بزرگترین دهانه برخوردی در سطح کره زمین شناخته شود. مطابق با نظریات گوناگون برخورد شهاب‌وار با قطر حداقل ۱۰ کیلومتر (۶ مایل) به سطح زمین باعث چنین دهانه‌ای شده‌است.
“پیتر سدلر”(Peter Sadler) محقق ارشد این تحقیق می‌گوید: در حال حاضر از فلز گرانبهای پلاتین در بیش از ۵۰ درصد شیمی‌درمانی‌ها استفاده می‌شود اما ایریدیوم که میلیون‌ها سال قبل به عنوان هدیه کهکشان‌ها به ما رسیده است نتایج بسیار قابل قبولی را به ارمغان آورده است.
در حال حاضر با توجه به مقاوم شدن سلول‌های سرطانی در برابر روش‌های درمانی معمول، این روش می‌تواند امیدهای تازه‌ای را برای مقابله با سرطان ایجاد کند.
نتایج این تحقیق در مجله Angewandte Chemie منتشر شده است.
https://www.isna.ir
دیدگاه‌ها بسته شده‌اند.