به گزارش بیگ بنگ، اگرچه ما از تمامی ترکیبات موجود خبر نداریم، اما ترکیبات کلیدی حیات شامل آب مایع و یک میزبان ترکیبات آلی مثل آمینو اسید هستند. شواهدی از این دست قبلا در فضا و شهاب سنگ ها یافت شده‌اند، اما هرگز در زمان و مکان یکسانی چنین چیزی نبوده است. مطالعات قبلی درباره این شهاب سنگ ها برای اولین بار نشان داد که این دو کنار هم روی داده‌اند.
این عامل بر جذابیت مطالعه شهاب سنگ ها می افزاید. تیمی بین‌المللی از دانشمندان به تجزیه و تحلیل ترکیبات آلی در بلورهای نمک ۲ میلی‌متری درون شهاب سنگ ها پرداختند. سنگ ها در مرکز فضایی جانسون ناسا نگهداری شده بودند و بخش‌های ریز و با دقت کنار گذاشته شدند. سپس، از پرتو ایکس و میکروسکوپ برای آزمایش آن ها کمک گرفته شد. علاوه بر آثار آب مایع، آزمایشات نشان دهنده وجود مواد آلی مثل کربن، اکسیژن، نیتروژن و ترکیبات پیچیده تری مثل هیدروکربن ها و آمینو اسیدها بودند.
«کوئینی چان» نویسنده ارشد مقاله گفت: «این اولین بار است که ما انبوهی از مواد آلی مرتبط با آب مایع پیدا کرده‌ایم که واقعا برای منشا حیات و منشا ترکیبات آلی پیچیده در فضا اهمیت بالایی دارد. ما یک سری ترکیبات آلی را بررسی می کنیم که می توانند سرنخی از منشا حیات به ما بدهند.» محققان با استفاده از آن اطلاعات، شواهد بدست آمده را بررسی کردند تا تاریخچه شهاب سنگ ها را مشخص نمایند و دریابند که آن ها ترکیبات خود را از کجا بدست آورده‌اند. به مانند اکثر سنگ های فضایی، این شهاب سنگ ها شاید بقایای حاصل از شکل گیری منظومه شمسی باشند، اما ویژگی های شیمیایی آن ها بسیار پیچیده است. محققان این طور نظریه پردازی می کنند که بلورها در اثر آب‌های پرتاب شده به فضا به درون سنگ ها راه یافته اند؛ به مانند موارد مشاهده شده در «انسلادوس» قمر زحل.
ترکیبات آلی چگونه به درون شهاب سنگ ها راه یافتند؟
تصویری مفهومی از انتشار آبفشان ها در قطب جنوب انسلادوس قمر زحل
یوکو کبوکاوا یکی از نویسندگان مقاله گفت: «ما نشان دادیم که مواد آلی تا حدودی به مواد یافت شده در شهاب سنگ های ابتدایی شباهت دارند، اما حاوی مواد شیمیایی اکسیژن داری بیشتری بودند. در کنار شواهد دیگر، نتایج بدست آمده از این ایده حمایت می کنند که مواد آلی از یک جرم والد غنی از آب موسوم به جهان اقیانوسی در منظومه شمسی ابتدایی (مثل سِرِس) سرچشمه گرفته‌اند.»
بر اساس گفته های تیم، ممکن است مولکول های زیستی یا حیات میکروسکوپی شاید در بلورهای نمک به دام افتاده و به جاهای دیگر کیهان منتقل شده‌اند. برخوردهای میان سیارک‌ها می تواند باعث پراکندگی مواد آلی شود. برخورد شهاب سنگ ها با سیاره هایی مانند زمین هم می تواند فرگشت موجودات پیچیده تری را در پی داشته باشد. همه چیز به این نتیجه گیری ختم می شود که منشاء حیات در جای دیگر هم ممکن است. طیف بسیاری زیادی از ترکیبات آلی در این شهاب سنگ ها وجود دارند که از جمله آن ها می توان به نوعی ابتدایی از مواد آلی اشاره کرد که احتمالا حکایت از ترکیب آلی منظومه شمسی دارد.
منبع: https://bigbangpage.com
دیدگاه‌ها بسته شده‌اند.