به مدت هزاران سال، ماه از راهی دور الهام بخش انسانها بوده است. اما با این حال، این چراغ راهنمای روشن در آسمان شب زمین که بیش از ۲۰۰۰۰۰ مایل (۳۲۱۸۶۸ کیلومتر) دورتر از ما قرار دارد، دست نیافتنی باقی مانده بود و انسانها همواره این آرزو را در دل داشتند که روزی بتوانند بر روی آن قدم بگذارند. این آرزو بالاخره در روز ۱۳ سپتامبر ۱۹۵۹ (۲۱ شهریور ۱۳۳۸) و زمانی که فضاپیمای بدون سرنشین لونا ۲ متعلق به اتحاد جماهیر شوروی سابق، بر روی سطح ماه فرود آمد به حقیقت مبدل گشت.
طبق گزارش ناسا، پروژه لونا ۲ با فرود بر روی ماه میان دو منطقه دریای باران (Mare Imbrium) و دریای آرامش (Mare Serenitatis)، یک حفره ایجاد کرد. آن لحظه حیاتی که موجب برافراشته شدن گرد و غبار ماه شد، نشاندهنده آغاز تلاشهای بشر برای کاوش در این قمر درخشان بود و اکنون، طبق مقالهای که در ۸ دسامبر در مجله علوم زمینشناسی به چاپ رسیده است، برخی دانشمندان بر این باورند که درست از همان زمان، یک دوره زمینشناسی جدید برای ماه به نام “آنتروپوسن ماه” (Lunar Anthropocene) آغاز شده است.
منبع:digiro.ir
دیدگاهها بسته شدهاند.