همان‌طور که معمولاً در علم اتفاق می‌افتد، اطلاعات جدید، یک نظریه باسابقه را به چالش می‌کشد و این‌بار، نوبت به نظریه مربوط به پوسته مریخ رسیده است.
پیش از این، دانشمندان تصور می‌کردند منشأ پوستهٔ مریخ بسیار ساده باشد. چون پوسته یک بازالت (نوعی سنگ آذرین) یکنواخت است، این نظریه وجود داشت که شکل‌گیری آن به زمانی بازمی‌گردد که یک اقیانوس ماگما به وسعت سیاره خنک شد.
اما پژوهشی جدید نشان می‌دهد که برخی از نواحی پوسته مریخ، محتوای سیلیکای (سیلیسیوم دی‌اکسید) بیش از انتظار دارند و این داستان را تغییر می‌دهد.
«والری پایره» (Valerie Payré)، استادیار دانشگاه آیووا و سرپرست این پژوهش در بیانیه‌ای گفته: «مقادیر سیلیکا در ترکیب به‌قدری زیاد است که سنگ‌ها را غیر بازالتی می‌کند، ترکیبی که آن را تکامل یافته‌تر می‌دانیم. این به ما می‌گوید پوسته شکل‌گرفته روی مریخ پیچیده‌تر از چیزی است که می‌دانیم.»
پایره و تیمش از داده‌های مدارگرد شناسایی مریخ ناسا استفاده کرده‌اند تا ترکیب پوسته مریخ در نیم‌کره جنوبی را مطالعه کنند؛ جایی که در آن فلدسپار (فلدسپات) کشف کرده‌اند. فلدسپار با جریان‌های لاوای غنی از سیلیکا ارتباط دارد، نه جریان‌های بازالتی.
منبع : digiato.com
دیدگاه‌ها بسته شده‌اند.