به طور کلی، دمای سطح سیاره‌ها با افزایش فاصله از خورشید، کاهش می‌یابد؛ البته «ونوس» یک استثنا است زیرا جو متراکم آن به صورت گلخانه‌ای عمل می‌کند و سطح آن را تا بالای نقطه ذوب فلزی مانند سرب (نقطه ذوب سرب: °۳۲۷/۵ سانتیگراد)، چیزی در حدود ۴۷۱ درجه سانتیگراد، گرم می‌کند. عطارد به آرامی می‌چرخد و اتمسفر نازکی دارد و در نتیجه، دمای شب بر روی سطح آن می‌تواند بیش از ۱۰۰۰ درجه فارنهایت کمتر از دمای سمت روز باشد. باور کنید یا نه، در شب می‌تواند به اندازه °۱۷۹- سانتیگراد سرد باشد!
میانگین دمای سطح سیاره‌های منظومه شمسی را در اینجا ملاحظه می‌کنید:
– عطارد (تیر/ مرکوری): در طول روز: °۴۳۰ سانتیگراد (°۸۰۰ فارنهایت) | در طول شب: °۱۸۰- سانتیگراد (°۲۹۰- فارنهایت)
– زهره (ناهید/ ونوس): °۴۷۱ سانتیگراد (°۸۸۰ فارنهایت)
– زمین: °۱۶ سانتیگراد (°۶۱ فارنهایت)
– مریخ (بهرام/ مارس): °۲۸- سانتیگراد (°۲۰- فارنهایت)
– مشتری (برجیس/ ژوپیتر): °۱۰۸- سانتیگراد (°۱۶۲- فارنهایت)
– زحل (کیوان/ ساترن): °۱۳۸- سانتیگراد (°۲۱۸- فارنهایت)
– اورانوس: °۱۹۵- سانتیگراد (°۳۲۰- فارنهایت)
– نپتون: °۲۰۱- سانتیگراد (°۳۳۱- فارنهایت)
و دوست قدیمی…
– پلوتو: °۲۲۳- سانتیگراد (°۳۸۸- فارنهایت)
دیدگاهها بسته شدهاند.