این فلز حتی در مقادیر بسیار زیاد نیز سمی نیست و نقش خاصی را در بدن انسان ندارد. به طور معمول روزانه ۰/۸ میلیگرم از این عنصر توسط انسان مصرف میشود. این میزان کم در بافتها تجمع پیدا نمیکند مگر در مواردی که بافت شامل سیلیکا $$(Si O _ 2)$$ باشد. برخی مطالعات، ارتباطی را میان این فلز و سندرم ناخن زرد پیدا کردهاند. گیاهان تحت مکانسیمهایی ناشناخته از این عنصر برای تحریک تولید کربوهیدراتها استفاده میکنند. به همین دلیل بیشتر گیاهان شامل $$۱ ppm$$ از این فلز هستند. این میزان برای گیاهان خوراکی در حدود $$۲ ppm$$ و برای گیاه گزنه $$۸۰ ppm$$ است.https://blog.faradars.org/
دیدگاهها بسته شدهاند.